"Όσοι από τους παλιούς θυμούνται αυτή την ιστορία, μας είπαν πως εκεί στη χώρα φάνηκε έπειτα από χρόνια ένας δάσκαλος που άφησε όνομα.
Έπαιρνε τα παιδιά και τα δίδασκε κάτω από τα δέντρα.
Όταν δεν είχε βαρυχειμωνιά, είχαν για σχολείο, πότε ένα πεύκο, πότε έναν πλάτανο. Έπαιρναν το βιβλίο τους και διάβαζαν μαζί του απάνω στους λόφους, στον ήλιο και στον αέρα.
Από κει τους έδειχνε τους γύρω τόπους, τη γη, τον ουρανό, τα πλάσματα όλα. Τους πήγαινε κοντά στις αγελάδες, στα πρόβατα, στα γίδια, στις κότες για να μάθουν πως ζούνε.
Τους μάθαινε τη ζωή των δέντρων, των πουλιών και των εντόμων. Όταν ήταν καθαρή αστροφεγγιά, τους έδειχνε από ένα ύψωμα και τους ονόμαζε τ' άστρα.
Τους μάθαινε να γράφουν όσα έβλεπαν στον κόσμο κι όσα είχαν στον νου και στην ψυχή τους.
Τον δάσκαλο αυτό τον έλεγαν Λάμπρο..."
(Απόσπασμα από το εμβληματικό αναγνωστικό "Τα ψηλά βουνά" του σπουδαίου Ευρυτάνα λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ήταν το πρώτο αναγνωστικό που γράφτηκε στη δημοτική γλώσσα εν έτει 1918)
12 σχόλια:
Βημα βημα μας οδηγεις ιχνηλατη και στα μονοπατια της λογοτεχνιας και του λαικου πολιτισμου της Ευρυτανιας.!! Να σαι καλα φιλε.
Τον καλο παλιο καιρο που υπηρχαν ΔΑΣΚΑΛΟΙ και οχι μαριονετες που ακολουθουν καταγραμμα τις εντολες του "υπουργειου" για μια πληρως ανθελληνικη παιδεια.
Ο καλος Θεος ας τους αναπαυσει στην αγκαλια του γιατι ολοι εμεις στις παλιοτερες γεννιες σε αυτους χρωσταμε οτι καλο μαθαμε.
Τους μάθαινε να γράφουν όσα έβλεπαν στον κόσμο κι όσα είχαν στον νου και στην ψυχή τους.
Τα πάντα δηλαδή!!!!
Ενας ΔΑΣΚΑΛΟΣ όχι από το παρελθόν αλλά από το μέλλον.........όπου Παιδεία θα σημαίνει αληθινή γνώση και βιωματική εμπειρία..........ενταγμένη σε μια νέα κοινωνική δομή......με δικαιοσύνη και με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του!!!!!!!
Αχ και να υπήρχαν λέει στην πραγματικότητα τέτοιοι δάσκαλοι...
Φυσικά, όλο και κάπου θα υπάρχουν κάποιοι σαν τον Λάμπρο, αλλά, δυστυχώς, δεν έμελλε να συναντήσω ένα ίδιο...
Καλημέρα σας κύριε Ευρυτάνα!
ΔΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΙ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΛΙΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑΚΙΑ ΣΕ ΒΑΖΟΥΝ ΣΕ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ.
Υπάρχουν σε όλες τις εποχές δάσκαλοι, αλλά Δάσκαλοι με Δ κεφαλαίο σαν τον Λάμπρο λίγοι, γιατί η διδασκαλία δεν είναι επάγγελμα είναι λειτούργημα. Έχω σταθεί τυχερή και διδάχτηκα από ένα παρόμοιο Δάσκαλο!
"Τους μάθαινε να γράφουν όσα έβλεπαν στον κόσμο κι όσα είχαν στον νου και στην ψυχή τους"
Συγκλονιστική εμπειρία, λόγος γεμάτος ψυχή και λυρισμό.
Καλησπέρα σου Ευρυτάνα μου.
Συναρπαστικό βιβλίο! Και μετά τις μοιραίες εκλογές τού 1920 το πέταξαν ως αντεθνικό και αντιθρησκευτικό.
Μετά από 100 χρόνια η Παιδεία μας παραμένει προβληματική.
Κάτι τέτοιους Δασκάλους που δεν εξυπηρετούν το σύστημα, τους θέτουν εκτός σχολικής κοινότητας. Συγκλονιστικό και πάντα επίκαιρο το απόσπασμα από ένα σπουδαίο βιβλίο.
Όπως τα λέει κι ο Άρης πιο πάνω.
Παιδεία προβληματική και παιδιά σε κατάσταση ασφυξίας.
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
Πολύ ωραία ανάρτηση Ευρυτάνα ιχνηλάτη.
Εξαιρετικός και ιδιαίτερα συγκινητικός ο τρόπος γραφής του Ζαχαρία Παπαντωνίου.
Αναρωτιέμαι μήπως ο Παπαντωνίου αναφερόταν έμμεσα στον δικό του πατέρα που ήταν δάσκαλος και ονομαζόταν Λάμπρος.
Ποιος ξέρει άραγε ;
Δημοσίευση σχολίου