Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2021

Το κοτρώνι

Βελούχι - φωτο: "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"


Είμαι ένα κοτρώνι ξεκομμένο

που το βρόντηξε ο θυμός μιας ρεματιάς

είμαι ένα δέντρο ξεριζωμένο

που το βούιξε με λύσσα ένας βοριάς.


Είμαι απ' τα βουνά κι έφυγα πέρα

ένα βράδυ που χειμώνιαζε πολύ

σα να μ' άρπαξε η φτερούγα ενός αγέρα

και με πέταξε σαν έρημο πουλί.


Κι έπεσα βαρύς εδώ στον κάμπο

μες  του κόσμου τη βουή και το δαρμό

μάταια τη ζωή γυρεύω να βρω

και δεν βρίσκω δεύτερο γκρεμό.


Κι έτσι θ' απομείνω να φυτρώσω

σ' άλλο χώμα αλλιώτικο βουνό

για να γίνει με τα χρόνια να στοιχειώσω

και να φτάσω τον αετό στον ουρανό.


(ένα άγνωστο ποιημα του σπουδαίου Ευρυτάνα ποιητή και διανοούμενου Θόδωρου Σκουρλή, 1904-1969,  βλ . εδώ )

ΥΓ: Ο πολυταξιδεμένος Θόδωρος Σκουρλής ποτέ δεν ξέχασε την Ευρυτανία που τόσο λάτρευε και νοσταλγούσε όπου κι αν βρισκόταν. Μάλιστα στο τέλος του βίου του με κλονισμένη την υγεία του και λόγω της αδυναμίας του να επισκεφθεί το αγαπημένο του χωριουδάκι το Κεράσοβο, ζήτησε να του φέρουν μια πέτρα από εκεί, από το "Καραούλι", τόπο που είχε συνδέσει με τις παιδικές του αναμνήσεις. Απλά μια πέτρα... 

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

12 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

ένα πανεμορφο αγνωστο ποιημα
σε ευχαριστω για την γνωστοποιηση καλε μου φιλε
να εισαι καλα

doctor είπε...

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ!

Δραση στο Ωραιοκαστρο είπε...

Εξαιρετικός όπως πάντα!

Giannis Pit. είπε...

Ποίημα δεμένο με τη γη. Εξαιρετικό.
Καλησπέρα αγαπητέ Ευρυτάνα με τις αναφορές σου.

Αστοριανή είπε...

είμαι ένα δέντρο ξεριζωμένο

που το βούιξε με λύσσα ένας βοριάς.
.........

Πόσο με λύγισε αυτό το ποίημα,
Ευρυτάνα μου!

Ας είστε όλοι καλά.
Πάντα με την σκέψη μου για κάτι καλύτερο,
Αστοριανή,
ΝΥ

Άρης Άλμπης είπε...

Ανάγλυφος ο καημός τού ξεριζωμένου από τον ορεινό του τόπο.
«Έπεσα βαρύς εδώ στον κάμπο», «και να φτάσω τον αετό στον ουρανό».
Αντίστοιχα ζητούσε ο Κρυστάλλης «πάρε με απάνου στα βουνά, τι θα με φάει ο κάμπος».

kapetandiamantis είπε...

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΣΟ ΤΙΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ.
ΜΠΡΑΒΟ ΙΧΝΗΛΑΤΗ!!

Elizabeth Liani είπε...

Ο καλός ποιητής Θόδωρος Σκουρλής, άγνωστος για τους πολλούς, με ευαισθησία και τρυφερότητα ξετυλίγει τη ζωή του στους υπέροχους αυτούς στίχους, τόσο αντιπροσωπευτικούς για όλους όσους αναγκάστηκαν να αφήσουν τη μαγεία της φυσικής ομορφιάς των χωριών τους για τις άχαρες,βουερές τσιμεντένιες πόλεις.
Ευρυτάνα Ιχνηλάτη σε ευχαριστούμε που ομορφαίνεις με τέτοιους κρυμμένους θησαυρούς τη σελίδα σου!!!

ΕΛΕΝΗ Κ. είπε...

ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ :
Η ΦΥΣΗ και Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΕΝΑ !!!
ΑΥΤΟΣ Ο ΟΜΦΑΛΙΟΣ ΛΟΡΟΣ ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ...

ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΜΑΣ,ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ !
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Για τους ξεριζωμένους όλης της γης, αυτό το ποίημα-ύμνος θα χτυπήσει φλέβα. Σπαραχτικό στις αλήθειες του, αλλά και γεμάτο πείσμα και δύναμη για ζωή.
Ευχαριστούμε Ευρυτάνα!
Πόσα έχουμε μάθει εδώ μέσα...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Σας ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια, για τα σχόλια και τις επισκέψεις σας και σε αυτή την ανάρτησή μας.

Φυσιολάτρης! είπε...

Υπέροχοι στίχοι!!!!!!!!!!!