Η παιδική ψυχαγωγία
στο Καρπενήσι του ΕΑΜ
Ο αείμνηστος Νίκος Ακίλογλου ή "Ακύλας" (1915-2005) ο περίφημος και αξιαγάπητος στα παιδιά, μα και γενικότερα στο λαό, "συναγωνιστής Κουκλοθέατρος", ο σεμνός αυτός λαϊκός καλλιτέχνης της ΕΑΜικής Αντίστασης, ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του, τότε που με τον Κουκλοθίασό του περιόδευε στην Ελεύθερη Ελλάδα, κατόπιν πρόσκλησης της νεοΐδρυθείσας ΕΠΟΝ, ξεκινώντας από που αλλού;
Από το Λεύτερο Καρπενήσι, την καρδιά της Ανταρτοσύνης! Εκεί, τον Αύγουστο του 1943, στο εξοχικό κέντρο "Νεράιδα", που η ΕΠΟΝ είχε μετατρέψει σε χαρούμενο παιδικό στέκι των Αετόπουλων, έκανε την επιτυχή πρεμιέρα του στην πόλη μας, με την παράσταση "Τσαρουχοναυμαχία"!
Αρωγοί του Νίκου Ακίλογλου, ο Λυκούργος, ο Γεράσιμος Σταύρου, η Αλέκα και ο Λευτέρης Μυριαλής, η Άννα και ο Αλέκος Ξένος, ο Χ. Σακελλαρίου, κ.ά.
"(...) Δέκα πέντε μέρες πορεία ώσπου να φτάσουμε στο Καρπενήσι. Απ' όλα τα χωριά που περνούσαμε δίναμε και καναδυό παραστάσεις.
(...) Στο Καρπενήσι όταν μάθανε ότι ήρθε ο Κουκλοθίασος τούς φάνηκε περίεργο. Και μάλιστα, για την ιστορία που λένε, δεν μας χορήγησαν και συσσίτιο.
Εδώ υπάρχει μια άλλη ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και δραστηριότητας απ' ότι μπορούσε κανείς να φαντασθεί. Θα έλεγε κανείς πως υπάρχει η αξίωση γενικά, η κάθε ενέργεια του κάθε ατόμου και οργανώσεως να ακολουθεί την ταχύτητα της σφαίρας του αντάρτη.
Η ΕΠΟΝ έχει οργανώσει ένα παιδικό σταθμό για τα Αετόπουλα. Διακοσμούμε την αίθουσα κατάλληλα και μ' ένα διαφημιστικό πανώ πάνω στην πλατεία αγγέλουμε την παράσταση. Ώρα ενάρξεως 11 πρωινή Κυριακής.
Η αίθουσα από πολύ νωρίς γέμισε από τα παιδιά που ανυπόμονα περίμεναν πότε να αρχίσουμε. Στις 11 η ώρα χρειάστηκε ν' ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα. Πρώτη φορά είχαμε τόσο πολύ κόσμο. Αντάρτες, αετόπουλα και όλο το Καρπενήσι μικροί και μεγάλοι.
Παίξαμε ένα καινούργιο έργο την Τσαρουχοναυμαχία που ήταν απόγονοι τα ωραιότερα έργα που μας είχε δώσει η πένα του Γρηγόρη (Γεράσιμου Σταύρου).
Είναι ένα έργο - παιχνίδι που οι καπετάν Γαρίδας και Χάνος παίρνουν το τσαρούχι του Μπάρμπα Γιώργου. Το οπλίζουν με την πίπα για κανόνι, την γκλίτσα για κατάρτι και το κομπολόι για σφαίρες, και κυνηγάει γερμανικά πολεμικά που κοιτάνε να το σκάσουν από το λιμάνι.
Στο τέλος όταν ξυπνάει ο Μπάρμπα Γιώργης και βλέπει πως του λείπει τόνα του τσαρούχι και τα υπόλοιπα, του λέει η Βάβω πως μήπως τ' ανήψια του ο Γαρίδας και ο Χάνος τα πήρανε, οπότε ροβολάει στο λιμάνι.
Μαθαίνει τα καθέκαστα από το τσούρμο και μπαίνει σ' ένα βαρέλι και τραβάει ίσα για να τους πιάσει.
Τ' ανήψια αφού έχουν βουλιάξει τα πολεμικά, βλέπουν το βαρέλι και νομίζουν πως είναι υποβρύχιο και αρχίζουν να το βομβαρδίζουν, οπότε μέσα από τα θρύψαλα του βαρελιού βλέπουν το Μπάρμπα τους που τους αρπάζει στις χερούκλες του και θα τους έκανε του αλατιού εάν δε επεμβαίνανε τα παιδιά της πλατείας, που παρακαλάνε το Μπάρμπα να τους συγχωρέσει, γιατί φάνηκαν παληκάρια...
Είναι απόλαυση να παρακολουθείς την ζωντάνια των παιδιών που βλέπουν την παράσταση του κουκλοθέατρου. Δίνουνε την γνώμη τους στις ερωτήσεις των κουκλών και παίρνουνε μέρος πολλές φορές μόνα τους με τέτοια ζωντάνια, που σε καταπλήσσει.
Η παράσταση φαίνεται ότι άρεσε με το παραπάνω, γιατί την άλλη μέρα κιόλας χορηγήθηκε συσσίτιο στον θίασό μας. Αυτό το τονίζω, γιατί αν και βρισκόμαστε στην Ελ. Ελλάδα, μην ξεχνάμε ότι υπάρχει στην υπόλοιπη Ελλάδα Κατοχή. Και τα τρόφιμα είναι πολύ δύσκολα. Σιτίζεται μόνο όποιος προσφέρει θετική δουλειά στον Αγώνα. Αυτός είναι ο γνώμονας της στιγμής. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αργόσχολους.
Ο κυριότερος συντελεστής της επιτυχίας από δω και πέρα είναι ο συγγραφέας του θιάσου μας, που με τα έξυπνα ευρήματα και τα ωραία του τραγούδια έκανε πολυαγαπητό το κουκλοθέατρό μας.
Είναι η μόνη ψυχαγωγία αυτή την εποχή μέσα στο Καρπενήσι. Εδώ μείναμε αρκετόν καιρό και δίναμε τακτικές παραστάσεις, είτε σε παιδιά είτε σε αντάρτες ή και σε διάφορες συνδιασκέψεις και συνέδρια, συμπληρώναμε την ψυχαγωγία.
Τα καινούργια τραγούδια του Γρηγόρη τονισμένα από τον Ξένο (Αλέκο Ξένο) τα πρωτοτραγουδάνε οι κούκλες και μετά τραγουδιώντανε από μικρούς και μεγάλους το :
Θα γίνου Καπετάνιους
θα φτιάξου ουμάδα
και αμέσως η Ελλάδα
θα λευθερωθεί...
Το :
Έχουμε τα φτερά τ' αετιού
του λιονταριού τη χάρη
τη γρηγοράδα τ' αλαφιού
και την ορμή του Άρη.
Και πολλά άλλα.
Μας ζητούν απ' όλη την Στερεά να επισκεφθούμε τα χωριά τους, να παίξουμε και να τους μάθουμε την Τέχνη μας. Σ' ένα συνέδριο μάλιστα της ΕΠΟΝ ένας υπεύθυνος ζητάει από έδρας:
"Ο συναγωνιστής Κουκλοθέατρος πρέπει να επισκεφθεί και τα χωριά μας και να μάθουμε κι εμείς να παίζουμε".
Κι έτσι βαπτιστήκαμε: "Ο συναγωνιστής Κουκλοθέατρος" κι έτσι μας γνωρίζει σχεδόν όλη η Στερεά.
Αυτή την εποχή οργανώνεται στο Καρπενήσι ένα παιδαγωγικό φροντιστήριο με τον σκοπό να ξανανοίξουν στις πόλεις και στα χωριά τα σχολειά. Κοντά στ' άλλα μαθήματα ξεκλέβουν και καναδυό ώρες για την παιδική ψυχαγωγία. Μαθαίνουν να φτιάχνουν κούκλες, να παίζουν, να διακοσμούν την σκηνή και να γράφουν και έργα.
Έτσι αργότερα, όταν κάνουμε μια περιοδεία με τον θίασό μας, βρίσκουμε και φυτώρια από κουκλοθιάσους μέσα στα σχολειά, όπως ο θίασος της δασκάλας Ελένης από την Σπερχειάδα και άλλοι.
Από το Καρπενήσι ξεκινάμε για την πρώτη αξιόλογη περιοδεία στα χωριά της Λαμίας, Τυμφρηστό, Αγ. Γιώργη, Λευκάδα, Μακρακώμη, Σπερχειάδα, Υπάτη, Κόμα κ.τ.λ. Τώρα παρέα έχουμε και τον επονίτη Νικολάκη από την Λαμία που είναι από τους καλύτερους συνεργάτες. Είναι μαθητής γυμνασίου στη Λαμία. Με το κουκλοθέατρό του πρωτοστατεί στον αγώνα των μαθητών για το συσσίτιό τους. Οι παραστάσεις του ως επί το πλείστον είναι αυτοσχέδιες. Ξεσκεπάζει με τις κούκλες του τα σχέδια που κλέβουν το συσσίτιό τους. Και μια φορά επικεφαλής χιλίων - δυο χιλιάδων μαθητών αναγκάζουν τις αρχές να συνεχίσουν τα συσσίτια. Ο Νικολάκης με τον αδερφό του Αλέκο έχουν τώρα δικό τους συγκρότημα (....)
(...) Σήμερα ξαναθυμήθηκα πάλι την κούκλα μου, κι όταν την φόρεσα στα χέρια μου με κοίταζε στα μάτια σαν να μου έλεγε πως αν και είναι άψυχη, έπαιξε τον ρόλο της κι' αυτή, χαρίζοντας, στις δύσκολες στιγμές της σκλαβιάς, λίγη ζωντανή χαρά.
16 σχόλια:
Καταπληκτική ανάρτηση.........τι ανακάλυψες...........μπράβο!!!!!!!!!!
Η ανάρτηση σου ειναι σπουδαία
Έχεις το βιογραφικό του Νίκου Ακίλογλου, θα ήταν πολύ χρήσιμο.
Από το λαό για το λαό!
Ευρυτάνα ιχνηλάτη ένα τεράστιο ευχαριστώ για όσα κάνεις για την Ευρυτανία!
Σ.Μ.
ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ! ΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΕΑΜ.
Μία εμβόλιμη παρέμβαση...
Φίλες και φίλοι, όσοι από εσάς σχολιάζετε ως ανώνυμοι, παρακαλείσθε στην αρχή ή στο τέλος του σχολίου σας να βάζετε ένα όνομα ή ένα ψευδώνυμο, ότι επιλέξετε εσείς, ώστε να ξεχωρίζουν αναμεταξύ τους στην πλατφόρμα οι διαφορετικοί σχολιασμοί.
Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια στα ωραία σχόλιά σας
Αγαπητοί αναγνώστες δεν είμαι Ευρυτάνας και ειλικρινά σας ζηλεύω, με την καλή έννοια, για την ιδιαίτερη πατρίδα σας και την ιστορία της. Δάσκαλοι, που είσαστε δάσκαλοι να κοινωνήσετε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας με την ιστορία που μας περιγράφει τόσο αληθινά Ο Ευρυτάνας Ιχνηλάτης; Πάρτε θάρρος και πείτε την αλήθεια!!!
Η φλόγα και η προσφορά του λαϊκού πολιτισμού, Ευρυτάνα. Αυτού που γεννήθηκε στα όνειρα και γαλουχήθηκε στους αγώνες του λαού μας και χαράζει τις δικές του στιγμές στον πολιτισμό.
Εξαιρετική ανάρτηση, φίλε μου.
Να ευχηθώ καλή χρονιά με κάθε τι όμορφο.
Α ρε ΕΑΜ τι έκανες στο λίγο που κυβερνησες !!!!
Καλεσμενιώτης
Διαμάντι κι αυτή η ανάρτηση. Για το κουκλοθέατρο του βουνού, είχα δει πρόσφατα υλικό και κούκλες στο Μουσείο Εθνικής Ανστίστασης στη Νίκαια. Δεν ξέρω αν πρόκειται για τον ίδιο δημιουργό, αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως, είναι η φροντίδα και το μεράκι των ανθρώπων εκείνων, που με ευτελή υλικά και αλευρόκολα, έστηναν σπουδαίες παραστάσεις για τα παιδιά του πολέμου. Θηρία στην ψυχή αυτοί οι άνθρωποι!
Καλή χρονιά, Ευρυτάνα! Ευχαριστούμε και γι αυτή την πολύτιμη ιστορική μνήμη!
«Επεφάνης σήμερον τη οικουμένη
Και το Φως σου, Κύριε, εσημειώθη εφ’ ημάς», ψάλλουν στις εκκλησιές των ανθρώπων…
«Ήλθετε και εφάνητε το Φως της Αγάπης», ψάλλουν στις Γειτονιές των Ανθρώπων για όλους αυτούς, που σε κάθε τους βήμα η προσφορά τους έβαλε ένα χαμόγελο στα χαροκαμένα χείλια.
Κατάχαμα καθισμένα, λιανοκαμωμένα κορμάκια, περιμένουν τον «Κουκλοθέατρο», τον γελαστό κουκλοτεχνίτη να ξορκίσει τη θλίψη, να χορτάσει με γέλιο την άδεια κοιλιά τους.
Ποια Νεράϊδα παραμυθιών τού όπλιζε το χέρι να φτιάχνει με στρατσόχαρτο και αλευρόκολλα τις κούκλες του κι ύστερις να τις σεργιανάει στα πεινασμένα παιδικά βλέμματα; Ποιο μαγικό ραβδί τού σαρκοποίησε τον «Γαρίδα» του, το πανέξυπνο διαβολάκι και τον «Χάνο» του, το δειλό και κουτούτσικο ανθρωπάκι για να στροβιλίζονται σ’ ένα πολύχρωμο γαϊτανάκι σκανταλιάς και ανεμελιάς; Να παρασέρνουν στο χορό τους τα παιδιά με τη χαμένη πρόωρα νιότη τους, να γελάνε, να σκουπίζουν δάκρυα και μυξούλες, ανάκατα, να φωνάζουν: - Μη μπαρμπα-Γιώργο, μην τα βαράς! Δεν έκαναν κακό! Μην τους σπάσεις τα παΐδια!
Κι ο Νίκος Ακίλογλου, ο σεμνός, ο αθώος, να ξανοίγει δωρεάν το θάμα του Θεάτρου στις ψυχούλες τους.
Μακάρι να ζούσε σήμερα, να ‘παιρνε τα παιδιά, τα φυλακισμένα στις οθόνες του κινητού τους και στα τσιμεντένια κλουβιά των γονιών τους, να τ’ ανέβαζε στα βουνά και να τους θύμιζε τη συντροφικότητα μέσα στον αυτοσχεδιασμό. Να έπαιρνε τις κούκλες του από το Μουσείο Μπενάκη, να τις ζωντάνευε σε προχειροφτιαγμένη σκηνή μέσα στα δέντρα και στα λουλούδια για να χαίρονται τα παιδιά και να τραγουδάνε:
«Αντιστεκόμαστε και τραγουδάμε
Τραγουδάμε κι αντιστεκόμαστε…».
Ακευσώ
Tι να πω για το έργο και την προσφορά σου ιχνηλάτη.
Τα λόγια μου θα είναι φτωχά....
"Κούκλα" η ανάρτηση!
Καλή χρονιά με υγεία,
πάντα στις επάλξεις,
καλό μας αγώνα!✨⭐
IXΝΗΛΑΤΗ
ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΨΗΦΙΔΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΖΛ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
ΕΞΕΡΕΥΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΣΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
Ευχαριστούμε πολύ για τις επισκέψεις, τις αναδημοσιεύσεις και βέβαια για τα ωραία σχόλιά σας.
Για μια ακόμη φορά να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για τις όμορφες, μα πάνω από όλα, διδακτικές αναρτήσεις
Δημοσίευση σχολίου