Το απόγεμα ήρθε ο δασοφύλακας.
Η πρώτη του δουλειά ήταν να κατεβεί στο µέρος που του έδειξε ο Μπαρμπακώστας. Εκεί τον ακολούθησαν τα παιδιά. Για πρώτη φορά είδαν πληγωμένα πεύκα.
Μια τσεκουριά κατέβαινε απὸ πάνω απὸ τη µέση τους, κι έφτανε ως τη ρίζα. Ήταν μια πληγή ανοιχτή, η µεγαλύτερη πληγή που µπορούσε να δει κανένας δε θα έκλεινε ποτέ. Και αν ήθελε να κλείσει, άλλες τσεκουριές την κρατούσαν ανοιχτή.
Μερικά πεύκα σχεδόν τα είχαν γδύσει. Δεν είχαν αφήσει στο κορμί παρά λίγη φλούδα. Φαίνονταν σαν το κρεμασμένο σφαχτό. Απ’ αυτές τις πληγές έτρεχε άσπρο ρετσίνι. Το ρετσίνι ακολουθούσε την τσεκουριά και στάλαζε κάτω σε µια λακκούβα, που την είχαν ανοίξει προς τη ρίζα των πεύκων, επίτηδες γι’ αυτό.
Όλη αυτή η σφαγή ήταν για το ρετσίνι· γιὰ λίγες δραχμές που θα έβαζαν οι Πουρναρίτες στο σελάχι τους, αν το πουλούσαν.
Τα πληγωμένα πεύκα θα πεθάνουν σε λίγον καιρό. Θα πέσουν απὸ τον πρώτο δυνατό αέρα ή θα ξεραθούν, γιατί δε θα έχουν πια χυμό.
Το τέλος τους το έχουν νιώσει, και όμως τραγουδούν· σαλεύουν και φυσούν όπως τ’ άλλα, τα γερά πεύκα.
Με το κομμάτι κορμό που τους έμεινε πίνουν απὸ τη γη όσο χυμό µπορούν ακόμηˑ πρασινίζουν, έχουν ίσκιο.
Έτσι σακατεμένα µπορούν και δροσίζουν τους ανθρώπους. Το φυσικό τους είναι να κάνουν το καλό, δεν αλλάζει.
Δέντρα, περήφανα δέντρα!..
(απόσπασμα από το εμβληματικό αναγνωστικό «Τα ψηλά βουνά» του σπουδαίου Ευρυτάνα λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ήταν το πρώτο αναγνωστικό που γράφηκε στη δημοτική γλώσσα εν έτει 1918)
12 σχόλια:
Οπως λέει και το γνωστό ινδιάνικο γνωμικό
«όταν το τελευταίο δέντρο θα έχει κοπεί, όταν τα ποτάμια θα έχουν μολυνθεί, όταν τα ψάρια της θάλασσας θα είναι νεκρά, τότε ο άνθρωπος θα καταλάβει ότι τα χρήματα δεν τρώγονται »
Ο υπέροχος Ζαχαρίας των ψηλών βουνών!
Όμορφη συντροφιά αυτό το βιβλίο.
Εξαιρετικό! Ζαχαρίας Παπαντωνίου, αγαπημένος!
Νομίζω πρέπει να το διαβάσω αυτό το βιβλίο, αγαπητέ Ευρυτάνα. Τα αποσπάσματα που, κατά καιρούς, μάς έχεις δώσει εδώ, αναδεικνύουν το μεγαλείο του.
Καλησπέρα φίλε μου.
«Το τέλος τους το έχουν νιώσει και όμως τραγουδούν, σαλεύουν»
Ο Ιεροφάντης της ευρυτανικής γης πήρε τις λέξεις απ’ το χέρι και τις έμπηξε στα δάση, στα κορφοβούνια και στις νεροσυρμές, να τις ψάχνουν τα παιδιά και να τις πυργώνουν μέσα τους. Ν’ απλώνουν τη νιότη τους κάτω απ’ το βαθύσκιωτο των δέντρων, να ξεπεζεύουν τις έγνοιες που τους γέμισε μια αρρωστιάρικη πολιτεία, να κρατάνε σεκόντο στους φτερωτούς ενοίκους τους, ν’ ανεβαίνουν τη φεγγαρόσκαλα για να μετρήσουν τ’ αστέρια….
Τους αχόρταγους ρετσινοσυλλέκτες διαδέχτηκαν σήμερα οι αμετροεπείς, αδηφάγοι πλουτοκυνηγοί, που δεν αφήνουν τα πεύκα μισοπληγωμένα. Τα παραδίδουν στις φλόγες, μετατρέποντας τη φύση σε κρανίου τόπο, για να φυτέψουν τέρατα-ανεμογεννήτριες, να σπείρουν τη γη με φωτοβολταϊκά…. Δεν φέρνουν μαζί τους χάντρες και καθρεφτάκια για ν’ αγοράσουν την ανάσα μας. Οι «πράσσοντες άλογα» σκορπάνε στους ενδεείς ιθαγενείς ευρουλάκια και υποσχέσεις για «πράσινη ανάπτυξη» …..
Και οι ιερουργούντες της Μάνας Γης τι κάνουν; Θ’ αφήσουν τους βιαστές της να πραγματώσουν τ’ ανίερο έγκλημά τους; Θα τους αφήσουν να ανασκολοπίσουν την Ομορφιά, την Ωραιότητα της παρθενίας της; Θα σκύψουν το κεφάλι μινυρίζοντες ως «μωραί παρθέναι» : - Τι να κάνουμε;!!! Δεν γίνεται τίποτα!
Ή θα στήσουν χορό αναγεννησιακό, θα υψώσουν γεγονυίαν την φωνήν:
-Δεν θα περάσει ο φασισμός των Εφιαλτών του καπιταλισμού!
Ακευσώ
Γιατί νομίζουμε ότι τα δέντρα μάς ανοίκουν και μπορούμε να βανδαλιζουμε στο σώμα τους. Ζωή όμως χωρίς τα δέντρα δεν έχουμε, πότε όμως θα το καταλάβουμε;
Τα "Ψηλά Βουνά".........ένα υπέροχο αναγνωστικό που δίδασκε στα παιδιά........την αγάπη στη φύση.........τη συντροφικότητα.....την αλληλοβοήθεια.......το σεβασμό στο μόχθο των απλών ανθρώπων!!!!!!!!!!!!!!
Διαβάζουμε και διδασκόμαστε.
Ένα σπουδαίο απόσπασμα από τα παιδικά μας διαβάσματα διάλεξες για να υπογραμμίσεις την τύχη που έχουν τα δέντρα στα χέρια του ανθρώπου. Μια τσεκουριά βαθιά καταφέρνει πάντα και παντού η ανθρώπινη απληστία.
Καλό Οκτώβρη με υγεία και δύναμη Ευρητάνα Ιχνηλάτη!
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
👍
Δημοσίευση σχολίου