"Γεια σου Βελούχι μου ψηλό
με τα ψηλά σου ελάτια
που μπόρες δεν σε σκιάζουνε
μήτε βοριά γινάτια.
Ορθώνεσαι περήφανο
και χιλιοζηλεμένο
σαν καρτερείς την άνοιξη
Βελούχι μου γραμμένο.
Και καρτερείς να λιώσουνε
τα χιόνια από τα πλάγια
ν' ακούς τα κυπροκούδουνα
σα νάχουν κάνει μάγια.
Έχω κι εγώ κρυφό καημό
χαράματα ν΄ ανέβω
και τις ψηλές κορφούλες σου
΄πο πέρα ν’ αγναντεύω"
blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
16 σχόλια:
Καιρό είχες να μας συντροφεύσεις ιχνηλάτη μου με τις εμπνευσμένες αναρτήσεις σου. Ομως πάντα μας αποζημιώνεις κι έτσι έκανες και τώρα με το αγαπημένο μας βουνό το Βελούχι που μεταμορφώνεται σε κάθε εποχή του χρόνου και μαγεύει με την ομορφιά του, ειδικά την άνοιξη. Οι στίχοι του δημοτικού μας τραγουδιού έδεσαν απόλυτα με την ωραία σου φωτογραφία. Να είσαι καλά.
Να βρω τις στράτες τις παλιές
κρυμμένα μονοπάτια,
εκεί που πολεμήσανε
γενναία παλληκάρια.
Ό,τι και να πει κανείς για το ηρωικό Βελούχι είναι λίγα.
Ιδιαίτερη τιμή του που ο μεγάλος αρχηγός της Εθνικής Αντίστασης δανείστηκε το όνομά του.
Το βουνό του Αρη, δεν το σκιάζει τίποτα!!!
ΛΕΒΕΝΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ !
Όμορφο βουνό και στίχοι γεμάτοι νοσταλγία και αγάπη για το Βελούχι!
Στίχοι και φωτογραφία σε πλήρη αρμονία...αυτό είναι το Βελούχι!
Καλό βράδυ!
αχ...
να έβλεπα συχνά τα βουνά του δικού μου μέρους σαν εσένα...
αχ...
Αργείς, αλλά μας αποζημιώνεις
Καλησπέρα! Έστειλα ένα σχόλιο, αλλά δεν το βλέπω, οπότε το ξαναγράφω: όμορφο ποίημα, να το 'κλέψουμε'΄για τη Στιχο-Μυθία;
"Κλέψτε" ελεύθερα παιδιά.
Σας ευχαριστούμε για την αναδημοσίευση!
Είμαστε εδώ λοιπόν:
http://stixo-mythia.blogspot.gr/2014/06/blog-post_15.html
:)
Ελπίζω να περνάς καλά, να σκοπεύεις καλύτερα, να πετυχαίνεις κέντρο και να εμφανίζεις εκπλήξεις.
Με δύναμη πάλι και πάλη.
Ευχαριστούμε παιδιά.
Έχω κι εγώ κρυφό καημό
χαράματα ν΄ ανέβω
και τις ψηλές κορφούλες σου
΄πο πέρα ν’ αγναντεύω"...
E.-
Επιτέλους! Μας έλειψες...
κι εσύ, κι η Ευρυτανία κι η λεβεντιά της κι οι ομορφιές της!
Ευρυτάνα φίλε μας ιχνηλάτη,
Τίνος ίχνη άραγε ν ακολουθείς;
Όποια και νάναι είναι τόσο όμορφες οι εικόνες που φέρνεις κοντά μας, που μπορούμε να σκεφτούμε και την δική σου ψυχική ανάταση την ώρα που φωτογραφίζεις. Και δυστυχώς η ομορφιά της εικόνας δε μας αφήνει μόνο καλές σκέψεις, αφού πολλοί επιβουλεύονται την Ευρυτανία μας. Θέλουν και τα βουνά και τα ποτάμια της να αλώσουν. Θέλουν τα λουλούδια που στέλνεις να μην ξαναφυτρώσουν. Κι αυτό μαζί με την ομορφιά της φωτογραφίας σου μας ατσαλώνει ακόμα να αντισταθούμε και να τα σώσουμε.
Νάσαι παντα καλά
Μάκης
Δημοσίευση σχολίου