Η προτομή του Δώρη Άνθη στον προαύλιο χώρο του Γυμνασίου Καρπενησίου
Στις μάχες των "Δεκεμβριανών" της Αθήνας, και συγκεκριμένα στις 3-1-1945, σκοτώθηκε από τα αγγλικά τανκς ο 24χρονος Ευρυτάνας
ποιητής Δώρης Άνθης (Νίκος Ζωγραφόπουλος). Ξεκίνησε ως πρωταντάρτης του Άρη και
διετέλεσε Καπετάνιος ενός εκ των Λόχων του 42ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Ο Δώρης
Άνθης για να υπερασπίσει τα υπόλοιπα παιδιά του λόχου του, κατά τη διάρκεια των σφοδρών συγκρούσεων που μαίνονταν
στους δρόμους της πρωτεύουσας, πήρε μία μοναδική ηρωική απόφαση: Στάθηκε ολόρθος μπροστά στις εγγλέζικες
ερπύστριες δίνοντας φωτεινό παράδειγμα αυτοθυσίας, έτσι όπως ήξεραν να πράττουν
εκείνοι οι αλησμόνητοι γενναίοι επαναστάτες-μαχητές του λαού μας…
Στην άσβεστη μνήμη του
γράφτηκε ένα ποίημα στην αντιστασιακή εφημερίδα «Ψηλά Βουνά» που έβγαινε τότε στο
Καρπενήσι από τον αείμνηστο Νίκο Θάνο. Ο ανώνυμος ποιητής υπογράφει ως «Β». Σας το παρουσιάζουμε εδώ:
ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΔΩΡΗ ΑΝΘΗ
«Άθαφτος
κι άκλαφτος καλέ! Αντρειά κι αν είχες άλλη
στην
έκλεψε το κρύο τάγκς. Εκόπη το κορμί,
έλυωσε
πά στην άσφαλτο τ’ ολόσγουρο κεφάλι…..
Κι
ανάκοψες του βάρβαρου την ψεύτικη ορμή.
Στο
δρόμο μένεις κόκκινη φρικιαστική κηλίδα!
Έντρομος
ο αντίπαλος γυρνά «ολοταχώς»
κι
αδειάζει η Ερπύστρια, δω χέρι, κει αρίδα
που
τα μαζεύει ευλαβικά ξοπίσω ένας Λαός!
Χέρια….!
Που χρόνια κράτησαν τ’ αντάρτικο ντουφέκι,
αιμόσταχτα
θρυμματιστά σέρνονται καταγής.
Κ’
η τραγουδίστρια σου η καρδιά με αίμα της παρέκει
ποτίζει
το νιοβλάσταρο της Λαϊκής οργής.
Έτσι
τη μάχη έδοσες! Κι ενίκησες! Κι ενώ
σε
καρτερούσε ο παπάς πατέρας στο χωριό σου,
αιμόφυρτος
υψώθηκες κατά τον ουρανό,
κι
έγινε σύμβολο σκληρό ο άγριος πεθαμός σου.
Και
τώρα Δώρη έχε γειά! Τ’ Αγώνα ώ πεθαμένοι
κρατήστε
το παράπονο και σβύστε την οργή.
Τη
Λευτεριά απ΄ τ’ άγια Σας τ α κ ό κ κ α λ
α β γ α λ μ έ ν η
την
καρτερούμε, αδέρφια μας, σε τούτη δω τη Γη!»
Β.
|
17 σχόλια:
Το ποίημα διασώθηκε στο έργο του Μ. Σταφυλά "της πατρίδας και της λευτεριάς".
Επίσης, για το Δώρη Άνθη μπορείτε να δείτε και εδώ:
1) http://eyrytixn.blogspot.gr/2012/09/blog-post_3.html
2) http://eyrytixn.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3412.html
3) http://eyrytixn.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8.html
Μπραβο Ευρυτανα μας!
Mε τα αφιερωματα σου κρατας ασβεστες τις δαδες της ιστοριας του τοπου..
Συγκινητική η αφιέρωση σου σε έναν αγωνιστή που οι άγριες εποχές δεν του επέτρεψαν να χαρεί την ζωή του.
Εύγε Ευρυτάνα
Πόσοι φλογεροί ανθηροί πατριώτες χάθηκαν εκείνα τα άθλια χρόνια.
Τι πνευματικό πλούτο είχαν να προσφέρουν!
Και τώρα Δώρη έχε γειά! Τ’ Αγώνα ώ πεθαμένοι
κρατήστε το παράπονο και σβύστε την οργή.
Τη Λευτεριά απ΄ τ’ άγια Σας τ α κ ό κ κ α λ α β γ α λ μ έ ν η
την καρτερούμε, αδέρφια μας, σε τούτη δω τη Γη!
Συγκίνηση και Υπερηφάνεια!
ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΑΡΩ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ, ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΩΡΗΣ ΑΝΘΗΣ, Ο ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ, Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ. ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ....
Μία εμβόλιμη παρέμβαση, ανάμεσα στα πάντα ενδιαφέροντα σχόλιά σας:
Εάν κάποιοι συμπατριώτες μας διαθέτουν φύλλα ή αντίτυπα της εφημερίδας "Ψηλά Βουνά", παρακαλούμε να επικοινωνήσουν στο mail---- eyrytixn@gmail.com
Καλή συνέχεια....
Aλλος ένας ακόμη μεγάλος ήρωας στη δοξασμένη ιστορία της εθνικής μας αντίστασης που θυσιάστηκε με τρόπο ηρωϊκό. Ενας αγωνιστής καλλιεργημένος, γεμάτος κοινωνικές ευαισθησίες και οράματα για μια δικαιότερη ζωή, ασυμβίβαστος για αυτό και αθάνατος.
Το καταπληκτικό αυτό ποίημα με συγκίνησε πολύ, δεν έχω λόγια. Συγχαρητήρια Ιχνηλάτη που βγάζεις στο προσκήνιο ειδικά τους αφανείς μας ήρωες. Να είσαι καλά.
Δόξα και τιμή στον Δώρο Άνθη!Συγχαρητήρια και σε σένα, Ευρυτάνα Ιχνηλάτη, για το αφιέρωμα!
Νάσαι καλά φίλε που μας κρατάς μέσα στο πνεύμα εκείνων των ημερών που την ιστορία της πατρίδας μας την έγραφε ο λαός της. Παιδί τιμημένο του λαού ο Δώρος Άνθης.
Καλή χρονιά.
Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ Δ. ΑΝΘΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΤΑΝΚΣ.
Η ΕΠΟΝΙΤΙΣΣΑ Π. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΤΑΝΚΣ.
ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΑΛΛΑΞΑΝ ΜΟΝΟ ΠΡΟΒΙΑ...
A Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
Ψυχή βαθιά!
...Καλημέρα σας, πέρα για πέρα.
Ξεχωρίζω το "αγριο κυκλάμινο" που έγραψε ότι περίπου θα έγραφα...
κι ευχαριστώ για τα άγνωστα σε μένα τουλάχιστον...
τον Ευρυτάνα, που συμπλήρωσε:
ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...
A Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
Ψυχή βαθιά!
Από την ...μακρινή Νέα Υόρκη
Υιώτα
"αστοριανή"
Πόσες τέτοιες φυσιογνωμίες του Αγώνα.
Διανοούμενοι αγωνιστές, αλλά και απλοί καθημερινοί άνθρωποι, με τη φλόγα της Ελευθερίας στην ψυχή, δεν έδωσαν τη ζωή τους, κυνηγώντας το όραμα για καλύτερη δικαιότερη ζωή και, έμειναν στο περιθώριο της ιστορίας.
Γιατί την ιστορία την γράφουν οι νικητές και η ιστορία τους είναι παραχαραγμένη .
Για αυτούς τους αγωνιστές της ελευθερίας, θα έπρεπε να μαθαίνουν οι νεότεροι από τα βιβλία της επίσημης ιστορίας στα θρανία αλλά ...........
Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν και εσένα που με τις αναφορές τους, συμβάλλουν καθοριστικά στην γνώση άγνωστων πτυχών της ιστορίας των λαϊκών αγώνων.
Τις ευχές μου για καλή χρονιά, δημιουργική, αγωνιστική, αποτελεσματική.
Όσο υπάρχουν Άνθρωποι που ιχνηλατούν της Ιστορίας τα μονοπάτια, όσο υπάρχουν Δάσκαλοι Ποιητές που σταλάζουν την ελπίδα στα παιδιά, όσο υπάρχουν μαθητές που ράβουν φτερούγες αετού στην ψυχή τους, θα βυθομετράνε το μπόι τους στο βλέμμα του Δώρη Άνθη, που δεν πρόλαβε ν’ ανθίσει, να ξεθηλυκιάσει τα σχέδιά του και να τα κεντήσει στην μπροστοποδιά της Λευτεριάς. Πάγωσε ο τεχνίτης της προτομής τα μάτια του Αντάρτη να ‘ναι στραμμένα κατά το αγαπημένο του Βελούχι… Φώλιασε μέσα τους τα δυσκολοπερπατήματά του στο χιονισμένο βουνό, τις αγωνίες του για την έκβαση του Αγώνα, τις κουβέντες τις ξεσηκωτικές με τον Αρχικαπετάνιο Άρη, τις έγνοιες για τον τραυματία σύντροφο, την Πίστη για Ισότητα, Δικαιοσύνη, τη θλίψη για όσους χάθηκαν τόσο άδικα…. και ένα αρχαϊκό μειδίαμα στα χείλη, που πάρωρα σφραγίστηκαν. Ήταν μόλις 24ων χρονών ο Νίκος Ζωγραφόπουλος! Ύψωσε το ΟΧΙ της καρδιάς του μπροστά στον σιδεροκίνητο φασισμό, κοίταξε κατάματα τον Χάρο και πέταξε για τις γειτονιές τις λιόφωτες και δασφνοστεφάνωτες των απέθαντων Ηρώων.
Ακευσώ
Με τα σκυλιά του Τσώρτσιλ κατάφεραν οι ντόπιοι οσφυοκάμπτες να λυγίσουν τα ηρωϊκά παιδιά της αντίστασης. Δόξα και τιμή στον Δώρη Άνθη!!! Αναρωτιέμαι αν υπήρξε έστω και ένας από τους λεγόμενους δημοκράτες που να έδωσαν τον υπέρτατο αγώνα για τη λευτεριά της πατρίδας μας, μήπως ο Ζέρβας; Εδώ γελάνε πικρά.....
Δημοσίευση σχολίου