Εύθυμα και... Ευρυτανικά (I)

Φωτογραφία Herbert List, 1903-1975

Ιχνηλατήσαμε τις παρακάτω εύθυμες ιστοριούλες από ένα υπέροχο όσο και δυσεύρετο βιβλίο που κοσμεί την προσωπική μας βιβλιοθήκη. Πρόκειται για αυτό του αείμνηστου Ευρυτάνα συγγραφέα Δημοσθένη Γ. Γούλα με τίτλο: Οι χωριανοί μου" (εκδ. Στέφανος Δ. Βασιλόπουλος, Αθήνα 1978 - ανατύπωση της πρώτης έκδοσης του 1953).

Υποσημείωση: Εάν κατά την ανάγνωση διαπιστώσετε τυχόν περιπαιχτική διάθεση απέναντι σε διαχρονικούς φορείς της εξουσίας, θεωρείστε το... τυχαίο!!! 

Ο ευφυής Ευρυτάνας μπακάλης και ο ενωμοτάρχης!

Δεν θα ξεχάσω το μπακάλη του Προυσού, τον Μπάρμπα-Βαγγέλη Πάχα. Μαζί με τα μπακάλικα μαγείρευε και φαγητό για τους λίγους υπαλλήλους που υπηρετούσαν εκεί. Ο ένας από αυτούς του παραπονέθηκε μια μέρα ότι τα φασόλια ξύνισαν. Και του απάντησε:

-Τι σου φταίω εγώ ας ερχόσ'νε προυχτές να τα φας.

Μια μέρα ο σταθμάρχης του χωριού τού έκαμε συστάσεις γιατί δεν τηρεί τις αστυνομικές διατάξεις και κλείνει αργά το Σάββατο και ανοίγει το μπακάλικο την Κυριακή πριν απολύσει η εκκλησία.

Ο Μπάρμπα-Βαγγέλης του απαντά:

-Αυτές οι διαταγές καπετάνιο είναι για τις πολιτείες παρακάτ'. Και που τ' ανοίγου τι φκιάνου ; Μύγες βαράου.

Ο Ενωμοτάρχης επιμένει ότι οι διαταγές ισχύουν και σε μια στιγμή λέει στο μπακάλη:

-Μη μου λες εμένα δεν ισχύουν. Αυτά τα γαλόνια τα φοράω 15 χρόνια.

Και πήρε την απάντηση:

-Κιό αν είσ'νι καλλίτερους θα πάεινες παραπάν!

Ο χωριάτης και ο δικαστής!

Ευχόμουν να συμβιβάζονται μεταξύ τους οι αγρότες ή να καταφεύγουν σε αδέκαστους εκτιμητές για να αποφεύγουν τα δικαστήρια. Τι γίνεται όμως σήμερα στα χωριά κανένας δεν το φαντάζεται. Την ώρα που η κτηνοτροφία λιγόστεψε σε επικίνδυνο βαθμό και τα περισσότερα χτήματα είναι ακαλλιέργητα οι μηνύσεις των χωρικών και οι μεταξύ τους γκρίνιες "φούντωσαν" σε επικίνδυνο βαθμό.

Αλλά ας γυρίσουμε στα παλιά : κατηγορούμενος αγράμματος χωρικός, από γείτονά του, ότι το γαϊδούρι του τού έφαγε εκατό (100) οκάδες καλαμπόκι. Δεν μπορεί να βάλει δικολάβο και υποστηρίζει μόνος του την υπόθεσή του.

-Ας υποθέσουμε κύριε πρόεδρε ότι ήσ'νι ισύ ου γάιδαρος μ'.

-Σκασμός, του λέει ο Πρόεδρος.

-Μι συμπαθάς κυρ' πρόεδρε αλλά μπορ'γες να φας σι μιάν ώρα εκατό ουκάδες καλαμπόκ' ;

Το... λάθος του κυνηγού

'Ενας κυνηγός φτάνει λαχανιασμένος στα πρώτα σπίτια του χωριού μόλις έπεφτε το σούρουπο και μ' αγωνία ρωτάει τον πρώτο χωριάτη που ξεκουράζεται στο κεφαλόσκαλο.

-Δε μου λες πατριώτη, έχετε μαύρα βόδια στο χωριό σας ;

-Όχι, του απαντάει ο χωριάτης με αφέλεια.

-Μαύρα άλογα ; επιμένει ο κυνηγός.

-Ούτε.

-Μαύρα τραγιά έχετε ; 

-Ντηπ, απαντάει ο χωρικός.

Τότε ακούγεται με απελπισία να μονολογεί ο κυνηγός:

-Μωρέ τι κακό έπαθα απόψε, τον παπά σκότωσα. 

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"