ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
"Μ’ όλα αυτά, αδερφέ μου Ευρυτάνα σκύβεις μονάχα
να πιείς το νερό της πηγής
ή για να βάλεις τ’ αυτί σου στο χώμα
και ν’ αφουγκραστείς
το περπάτημα των Νέων Καιρών
που έρχονται
μες απ’ τις αντάρες της φτώχειας σου.
Κοιτάζεις τον ήλιο
μες απ’ τα φυλλώματα του γεροπλάτανου
που κάποτε κρέμαγες τ’ άρματά σου
για να χτυπήσεις τον τύραννο.
Κοιτάζεις τον κόσμο απ΄ το ξάγναντο
της σκέψης σου
και κρατάς στα ροζιασμένα σου χέρια
το βοσκοράβδι και την τιμή της πατρίδας.
Κρατάς τα παράσημα των αγώνων σου
και τις πίκρες των διωγμών σου.
Τυλίγεις τα λαμπερά μετάλλια
εξαίρετων πράξεων
στα «εντάλματα συλλήψεως
δι’ οφειλάς προς το δημόσιον»
Σ’ εσένα κανείς δεν οφείλει τίποτα.
Κρατάς τα ξέφτια των ελπίδων σου
ραμμένα στα κουρέλια των παιδιών σου.
Κρατάς τη σημαία της Λευτεριάς
περασμένη μες απ΄ τα κάγκελα
της αόρατης φυλακής σου.
Βοήθεια ! Για να σταθείς στα πόδια σου
και ν΄ αντικρίζεις τον ήλιο
για να κρατήσεις το ταμπούρι σου
για να κρατήσεις την Ιστορία σου
για να κρατήσεις……"
(Ευρυτανία, Μιχάλη Σταφυλά, Αθήνα 1962)
*Για τη μεταφορά εδώ, "Ευρυτάνας Ιχνηλάτης"
22 σχόλια:
Πόσο επίκαιρο!!! Πόσο με συγκίνησες Ευρυτάνα Ιχνηλάτη. Αυτός ο λαός προσέφερε τα πάντα σε αυτό τον τραχύ τόπο και δεν χρωστάει τίποτα, εκείνοι του οφείλουν τα πάντα.
Συγχαρητήρια για την επιλογή του ποιήματος!!!!!!!!!
Το περπάτημα των Νέων Καιρών...
Το 1962 ε;
Να κρατήσουμε πρέπει "Ιχνηλάτη", να κρατήσουμε τα ταμπούρια μας, την Ιστορία μας γιατί δεν μας αξίζει αυτό που μας κάνουν.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΥΡΥΤΑΝΑ!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!
το φτωχικο καλυβι της φωτογραφιας στα ματια μου ειναι η καλυτερη βιλα που εχω δει και θυμιζει σπιτι των ονειρων μου σ ευχαριστω
Οταν αγαπας αληθινα το λαο, τοτε μονο μπορεις να γραψεις τετοια διαχρονικα αριστουργηματα οπως αυτο.
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΥΤΑΝΩΝ. ΕΠΙΣΗΣ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ!!!ΜΠΡΑΒΟ.
"..Κρατάς τα παράσημα των αγώνων σου
και τις πίκρες των διωγμών σου.
Τυλίγεις τα λαμπερά μετάλλια
εξαίρετων πράξεων
στα «εντάλματα συλλήψεως
δι’ οφειλάς προς το δημόσιον»
Σ’ εσένα κανείς δεν οφείλει τίποτα."
'Ετσι ακριβώς!
Πάντα οι άθλιοι, στηρίζονταν σε αυτούς που έχουν ψυχή
και στο τέλος τους την παίρνουν και αυτήν.
-Άγριο κυκλάμινο,
ακριβώς όπως το είπες. Ο λαός μας δεν χρωστάει τίποτε και σε κανέναν!
-Αγρίνιο... γλυκές μνήμες,
ο λόγος όσων σκέφτονται καθάρια είναι ανίκητος στο χρόνο. Θα τα κρατήσουμε "τα ταμπούρια", το πιστεύω.
- Effie,
ανταποδίδουμε...
-nikos,
κι εμείς όταν το είδαμε το παλατάκι και το φωτογραφίσαμε, μέσα εκεί στο απόλυτο βουνό, έτσι νιώσαμε.
-Αris,
δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
-doctor,
αυτές οι περήφανες ευρυτανικές βουνοκορφές σμίλεψαν και αδάμαστους χαρακτήρες.
-Dina Vitzileou,
ανέμους σπέρνουν θύελλες θα θερίσουν.
Καλημέρα φίλε μου!
Πόσο επίκαιρο και πόσο καλό το ποίημα του Σταφυλά, που δημοσιεύεις!
"Κρατάς τη σημαία της Λευτεριάς
περασμένη μες απ΄ τα κάγκελα
της αόρατης φυλακής σου."
Αυτό ακριβώς είναι και σήμερα το στοίχημα του λαού μας: να λυτρωθεί από τους δυνάστες του, ανακαλύπτοντας τη μεγάλη του δύναμη!
ΥΓ: Τόσο καιρό σε διαβάζω, πάντα όποτε περνώ από εδώ αναπνέω το λεύτερο αγέρα της ευρυτανικής γης αρωματισμένο με την ευωδιά του έλατου! Συνέχισε την ωραία σου προσπάθεια και να'σαι πάντα καλά!
ΑΓΩΝΙΣΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ!!!!!!!
uperoxoi stixoi kai polu omorfh h fwtografia me to spitaki...!!!!
Ευρυτανα ιχνηλατη καλησπερα, η φωτο και οι στιχοι με συγκινησαν, εψαξα ''λιγο'' και βρηκα αλλες δυο ''αραδες'' του Σταφυλα,
Ποτέ δεν απόσωσες ακέριο
έν' άσπρο καρβέλι χαράς
στη ζωή σου
κι η ξερή μπομπότα της πίκρας σου
έδωσε το χρώμα της στα παιδιά σου.
Σε ποιο βράχο απίθωσες τα όνειρα σου
και ξέχασες το μονοπάτι που σ' οδήγησε;
Σε ποια κρυόβρυση του βουνού σου
πλένεις τις λαβωματιές σου με τις πετροπέρδικες
και δεν αφήνουν σημάδια τα αίματα σου;
Σε ποιο πηγάδι της καρδιάς σου
βυθίζεις τον πόνο σου
για να δείχνεις ήσυχος, σαν τον γιαλό
που καρτεράει Γενάρη ν' αγριέψει;...
για να κρατήσεις το ταμπούρι σου
για να κρατήσεις την Ιστορία σου
για να κρατήσεις……"
-Πορτιάτη,
καλώς ήλθες στην παρέα μας. Αποτελεί τιμή μας η παρουσία σου εδώ κοντά μας. Παρακολουθούμε πολύ καιρό το εξαιρετικό blog σου και επί τη ευκαιρία προτρέπουμε τις φίλες και τους φίλους να διαβάσουν στο http://portiatis.blogspot.com την έκπληκτική ιστορία του αγωνιστή του 19ου αιώνα Σιαμαντάκα. Συγχαρητήρια φίλε Πορτιάτη, που έβγαλες από τη λήθη ένα τέτοιο πολύτιμο ιστορικό διαμάντι. Αν ο λαός μας αξιοποιήσει την -ανενεργό μέχρι στιγμής- δύναμή του οι ξένοι και ντόπιοι δυνάστες θα... αλλάξουν πλανήτη!
Ευχαριστούμε και για τα εγκάρδια λόγια.
-kapetandiamantis,
πόσα πολλά λες με 4 μόνο λέξεις φίλε!
-drosostalida,
σε επεθυμήσαμε. Πολλά φιλιά...
-dimitris,
γεια χαρά και χρόνια πολλά για εχθές. Πολύ αξιόλογη η παρέμβασή σου φίλε μας. Αυτό το πολύ μικρό, σαν φυλλάδιο, βιβλιαράκι του Μ. Σταφυλά με τίτλο "Ευρυτανία" -που ανακάλυψα προσφάτως σε κάποια παλιά κιτάπια του πατρικού μου σπιτιού- είναι σκέτος θησαυρός. Οπωσδήποτε θα ξανακάνουμε αναφορές επ' αυτού...
-Μαρίνα, και θα αντέξουμε και θα κρατήσουμε και θα νικήσουμε! Η ιστορία του λαού μας είναι γεμάτη από ηρωϊκά κατορθώματα όταν αποφάσιζε και έπαιρνε τη ζωή του στα χέρια του κοιτώντας κατάματα τον ήλιο. Την αγάπη μας...
Aυτό το πολύ ωραίο ποίημα του Σταφυλά που μας παρουσίασες.....συμβολίζει τα ΟΧΙ της εποχής μας!!!!!!!!!
Φυσιολάτρης!
Αυτή η πανέμορφη μα και σκληρή γη της Ευρυτανίας ποτίστηκε όχι μονάχα από τα νερά των ποταμών της αλλά και από τον ιδρώτα και το μόχθο αυτών των φτωχών και περήφανων ανθρώπων στο διάβα των αιώνων.
Η περιπλάνησή μας στα εδάφη και στην ιστορία του λαού μας, μέσα από τα οδοιπορικά, τα γραπτά και τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο, αποτελεί το σκοπό αυτού του blog. Καλό βράδυ.
Και,κρατάμε και όχι μόνον, Προετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας.
Έχουμε μνήμη,έχουμε πίστη στην δύναμή μας και θα γίνει κτήμα όλων μας,έτσι ώστε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της ιστορίας,ως ότου μπορέσουμε και κοιτάξουμε κατάματα τον ήλιο.
Και.....κρατάμε γερά κρατάμε καλά,γιατί μεσ΄τις καρδιές μας αρχίνεψε το πανηγύρι
blackbedlam,
για χάρη σου φίλη μου
σου στέλνω (πάλι από το Μιχάλη Σταφυλά) αυτό :
"Τα ροζιασμένα χέρια των αδερφών μου -χιλιάδες χέρια-
υψώνονται στο άπειρο
κρατώντας ένα μπουκέτο ελπίδες
ή αδειανά από ελπίδες,
καθώς ενώνουνται ν' ανεβάσουν
τα βουνά τους ψηλότερα".
"..Για να σταθείς στα πόδια σου
και ν΄ αντικρίζεις τον ήλιο
για να κρατήσεις το ταμπούρι σου
για να κρατήσεις την Ιστορία σου
για να κρατήσεις……"
Πρέπει να κρατήσουμε και να αντέξουμε φίλε μου,έχουμε χρέος σ' αυτούς που έπεσαν για μας!
Να είσαι καλά,καλό Σαββατοκύριακο.
Ζείδωρον,
Με οδηγό τις Μνήμες,
Αντέχουμε, Κρατάμε, Συνεχίζουμε!
Οτι καλυτερο εχω διαβάσει.
Τον γνωρίζω προσωπικά , άνθρωπος και λογοτέχνης από τους λίγους .
Δημοσίευση σχολίου