ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΕΣ ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ. ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΕΚΕΙ.
Οι φωτογραφιες ειναι πολυ καλες και ολες εχουν να "πουν" κατι. Αλλα εκεινη η τριτη που δειχνει την παλια Βινιανη στα φθινοπωρινα της μου κλεψε την ψυχη. Για πολλους λογους...
-λεύτερε, έμειναν και μερικοί "παράδεισοι" μέσα στη σύγχρονη κόλαση που ζούμε. Ευτυχώς δηλαδή...
-Hfaistiwnas, η περιοχή του Προυσού είναι όντως καταπληκτική όπως και η όλη διαδρομή προς τα εκεί. Οι δύο αρχικές φωτογραφίες αναφέρονται σε αυτή τη διαδρομή: η μεν πρώτη στο εντυπωσιακό φαράγγι του Κλειδιού με τα θεόρατα οξυκόρυφα βράχια και η δεύτερη με τις ανοδικές ελικοειδείς στροφές είναι κοντά στο μοναστήρι του Προυσού.
-kapetahdiamantis, είναι αλήθεια αυτό που γράφεις φίλε μου για το πάγωμα του χρόνου. Και ο τίτλος στην παρούσα ανάρτηση αυτό ακριβώς επιχειρεί να αναδείξει.
-photoioannina, ...και άτυχοι όσοι "ζούμε" στα ασθμαίνοντα αστικά κέντρα με την προσδοκία της εφήμερης απόδρασης στα όμορφα βουνίσια λημέρια μας.
-Οικοδόμε, ψυχική ανάταση φίλε. Πόσο καλύτερα θα μπορούσε να το πει κανείς.
-Aris, Η παλιά Βίνιανη, στην 3η φωτό, αποτελεί, όπως ξέρεις πολύ καλά, σύμβολο της αντιστασιακής ιστορίας του τόπου μας. Πως να μην σου (μας) κλέψει την ψυχή. Εννοείται πως την κατάλληλη στιγμή θα υπάρξει ξεχωριστό αφιέρωμα.
-Μαρίνα Διαμαντοπούλου, "πέτρα και ξύλο" τα αιώνια στοιχεία της φύσης, που ομορφαίνουν ακόμη περισσότερο αυτό τον τραχύ μα και αυθεντικό γενέθλιο τόπο.
-magda, σε ευχαριστούμε για τα εγκάρδια λόγια. Φυσικά δεν διεκδικούμε καλλιτεχνικές δάφνες, φωτογραφίζουμε όμως ότι αγγίζει την ψυχή μας και είναι πολλά αυτά στην χιλιοαγαπημένη Ευρυτανία.
-doctor, πόσο κολακεύει την προσπάθειά μας αυτό το "αναγιγνώσκοντας μία-μία τις εικόνες σας".
Και τι να πω εγώ ο αιώνιος μούχλας της πόλης όταν βλέπω αυτές τις ομορφιές; Ονειρεμένα μέρη που δεν αιχμαλωτίζονται, παρά μόνο αποθανατίζονται οι μοναδικές στιγμές της υπέροχης Ελληνικής φύσης από το φακό σου Ευρυτάνα Ιχνηλάτη. Υπέροχες όλες οι φωτό!!
Scorpion49, Ωραία το έθεσες. Τα ονειρεμένα μέρη δεν αιχμαλωτίζονται! Κι ας προσπαθούν κάποια αρπαχτικά να αλυσοδέσουν στα εταιρικά τους συμφέροντα τον αέρα, τα ποτάμια και γενικά το μελλον του όμορφου τόπου μας. Δεν θα τους περάσει βέβαια... Όσο για τη "μούχλα της πόλης" που όλοι τη ζούμε, ένα σου λέω αδερφέ μας: Την γκλίτσα παρά πόδας!!!
-xristin, Πολύ εύστοχο το σχόλιό σου φίλη μας. Και ειδικά η αντιπαραβολή των δύο... ρήσεων, που παρόλο το -φαινομενικό- χιούμορ, περικλείει λακωνικά μια μεγάλη και σκληρή αλήθεια στη στυγνή εποχή που ζούμε. Να μην ξεχνάς όμως, ότι "έχουν γνώσιν και οι φύλακες". Την εκτίμησή μας, να περνάς συχνότερα από τα λημέρια μας.
Φοβερές οι φωτογραφίες σου με φθινοπωρινή "γεύση" και "μυρωδιά" από το χειμώνα που έρχεται.Με συγκίνησαν ιδιαίτερα οι εικόνες με τα παλιά σπίτια και ειδικά εκείνη με το καρφωμένο ξυλοπαράθυρο. Η αγάπη στην Ευρυτανία είναι παντού διάχυτη μαζί με τη μελαγχολία. Ευλογημένα μέρη!!!!!!Σε ευχαριστούμε ιχνηλάτη.
19 σχόλια:
Ανταπόκριση απο τον παραδεισο φιλε ιχνηλάτη.
Ήμουν Προυσσό το Σκ που μας πέρασε!!! ΚΛαταπληκτικά!!!
ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΕΣ ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ. ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΕΚΕΙ.
Νομίζω ότι είμαστε τυχεροί που ζούμε σε περιοχές που μπορούμε να απολαμβάνουμε τις ομορφιές της ορεινής πατρίδας μας!
Βαθιές ανάσες, ψυχικής ανάτασης...
Γεια σου φίλε, καλή δύναμη!
Οι φωτογραφιες ειναι πολυ καλες και ολες εχουν να "πουν" κατι. Αλλα εκεινη η τριτη που δειχνει την παλια Βινιανη στα φθινοπωρινα της μου κλεψε την ψυχη. Για πολλους λογους...
Όμορφες εικόνες από τόπο τραχύ, φτιαγμένο από πέτρα και ξύλο!
Θεέ μου τι ομορφιά!!!!!
Είσαι σπουδαίος καλλιτέχνης, με ψυχή!
Καλό βράδυ
ΑΝΑΓΙΓΝΩΣΚΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΜΙΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΑΣ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΟΣΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ!
-λεύτερε,
έμειναν και μερικοί "παράδεισοι" μέσα στη σύγχρονη κόλαση που ζούμε. Ευτυχώς δηλαδή...
-Hfaistiwnas,
η περιοχή του Προυσού είναι όντως καταπληκτική όπως και η όλη διαδρομή προς τα εκεί. Οι δύο αρχικές φωτογραφίες αναφέρονται σε αυτή τη διαδρομή: η μεν πρώτη στο εντυπωσιακό φαράγγι του Κλειδιού με τα θεόρατα οξυκόρυφα βράχια και η δεύτερη με τις ανοδικές ελικοειδείς στροφές είναι κοντά στο μοναστήρι του Προυσού.
-kapetahdiamantis,
είναι αλήθεια αυτό που γράφεις φίλε μου για το πάγωμα του χρόνου. Και ο τίτλος στην παρούσα ανάρτηση αυτό ακριβώς επιχειρεί να αναδείξει.
-photoioannina,
...και άτυχοι όσοι "ζούμε" στα ασθμαίνοντα αστικά κέντρα με την προσδοκία της εφήμερης απόδρασης στα όμορφα βουνίσια λημέρια μας.
-Οικοδόμε,
ψυχική ανάταση φίλε. Πόσο καλύτερα θα μπορούσε να το πει κανείς.
-Aris,
Η παλιά Βίνιανη, στην 3η φωτό, αποτελεί, όπως ξέρεις πολύ καλά, σύμβολο της αντιστασιακής ιστορίας του τόπου μας. Πως να μην σου (μας) κλέψει την ψυχή. Εννοείται πως την κατάλληλη στιγμή θα υπάρξει ξεχωριστό αφιέρωμα.
-Μαρίνα Διαμαντοπούλου,
"πέτρα και ξύλο" τα αιώνια στοιχεία της φύσης, που ομορφαίνουν ακόμη περισσότερο αυτό τον τραχύ μα και αυθεντικό γενέθλιο τόπο.
-magda,
σε ευχαριστούμε για τα εγκάρδια λόγια. Φυσικά δεν διεκδικούμε καλλιτεχνικές δάφνες, φωτογραφίζουμε όμως ότι αγγίζει την ψυχή μας και είναι πολλά αυτά στην χιλιοαγαπημένη Ευρυτανία.
-doctor,
πόσο κολακεύει την προσπάθειά μας αυτό το "αναγιγνώσκοντας μία-μία τις εικόνες σας".
Ένα μπουκέτο από πανέμορφες φωτογραφίες μια μοναδικής γωνιάς του παραδείσου.
Η επίσκεψη στο blog σου είναι πάντοτε μια ανάσα μέσα στους δίσεκτους καιρούς.
Ευχαριστώ για όλα αυτά που μοιράζεσαι μαζί μας.Να είσαι καλά!
Τρομερο ανάγλυφο το βουνο . Ειναι το Βελούχι ετσι?
Πες μου και για τη προτελευταία εικονα
- Θέμις Ζήδρου,
μας τιμούν τα πολύ ζεστά σου λόγια. Αμοιβαία η εκτίμηση...
- λεύτερος,
ναι η 5η φωτογραφία αφορά το επιβλητικό Βελούχι μας και η προτελευταία απεικονίζει το Κερασοχώρι (παλιό Κεράσοβο).
Και τι να πω εγώ ο αιώνιος μούχλας της πόλης όταν βλέπω αυτές τις ομορφιές;
Ονειρεμένα μέρη που δεν αιχμαλωτίζονται, παρά μόνο αποθανατίζονται οι μοναδικές στιγμές της υπέροχης Ελληνικής φύσης από το φακό σου Ευρυτάνα Ιχνηλάτη.
Υπέροχες όλες οι φωτό!!
Η φύση δεν γνωρίζει εξαφάνιση αλλά μόνο μεταμόρφωση.
Αναξαγόρας 500-427 π.χ
Η φύση σήμερα δεν γνωρίζει την μεταμόρφωση αλλά μόνο την εξαφάνιση
xristin 2011 μ.χ
Χα!
Scorpion49,
Ωραία το έθεσες. Τα ονειρεμένα μέρη δεν αιχμαλωτίζονται! Κι ας προσπαθούν κάποια αρπαχτικά να αλυσοδέσουν στα εταιρικά τους συμφέροντα τον αέρα, τα ποτάμια και γενικά το μελλον του όμορφου τόπου μας. Δεν θα τους περάσει βέβαια... Όσο για τη "μούχλα της πόλης" που όλοι τη ζούμε, ένα σου λέω αδερφέ μας: Την γκλίτσα παρά πόδας!!!
-xristin,
Πολύ εύστοχο το σχόλιό σου φίλη μας. Και ειδικά η αντιπαραβολή των δύο... ρήσεων, που παρόλο το -φαινομενικό- χιούμορ, περικλείει λακωνικά μια μεγάλη και σκληρή αλήθεια στη στυγνή εποχή που ζούμε. Να μην ξεχνάς όμως, ότι "έχουν γνώσιν και οι φύλακες". Την εκτίμησή μας, να περνάς συχνότερα από τα λημέρια μας.
Φοβερές οι φωτογραφίες σου με φθινοπωρινή "γεύση" και "μυρωδιά" από το χειμώνα που έρχεται.Με συγκίνησαν ιδιαίτερα οι εικόνες με τα παλιά σπίτια και ειδικά εκείνη με το καρφωμένο ξυλοπαράθυρο. Η αγάπη στην Ευρυτανία είναι παντού διάχυτη μαζί με τη μελαγχολία. Ευλογημένα μέρη!!!!!!Σε ευχαριστούμε ιχνηλάτη.
υπεροχες εικονες ...χαιρετισμους
- άγριο κυκλάμινο,
έρχεται και ο χειμώνας. Η ΑΝΟΙΞΗ να δούμε πότε θα έρθει και ο νοών νοείτω. Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
- Στάθης Κουτσ
να είσαι καλά φίλε μας. Ανταποδίδουμε.
Δημοσίευση σχολίου