Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Χαρισμένο στους τελευταίους ορεσίβιους ακρίτες…





Τραγούδι: Γ. Γκόβαρης
Κείμενο-φωτογραφίες : "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Κρατάει από πολύ παλιά η συνήθεια των Σαρακατσαναίων να κατεβάζουν Οχτώβρη μήνα τα κοπάδια τους από τα ψηλά βουνά στα καμπίσια χειμαδιά. Η ώρα του αποχωρισμού από τις αγαπημένες αγραφιώτικες κορφές ήταν πάντα συνυφασμένη με το παράπονο. Ένα παράπονο που σήμερα είναι ακόμη πιο έντονο καθώς λιγοστοί είναι πια οι ορεσίβιοι ακρίτες μας που επιμένουν ακόμη να κρατάνε ζωντανά με την παρουσία τους τούτα τα περήφανα βουνά. Όσο κι αν περνάνε τα χρόνια και όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί, το θλιμμένο τραγούδι των εναπομεινάντων Σαρακατσάνων θα συντροφεύει πάντα τις στράτες της επιστροφής μαζί με τα τελευταία βελάσματα, προτού ο βαρύς χειμώνας σκεπάσει με την απόλυτη σιωπή αυτό τον ευλογημένο από τη Μάνα Φύση τόπο που θα πρέπει να παραμείνει έτσι αγνός, ανόθευτος, ανέγγιχτος!

Πάμε λοιπόν να σιγοτραγουδήσουμε το παράπονο...!


Άιντε ωρέ… θυμήθηκα τα νιάτα μου

και τα καλά μου χρόνια







άιντε και βγήκα ο δόλιος στ’ Άγραφα
και επάνω στα Καμάρια...





Πω πω, βλέπω λιβάδια αδειανά
και στρούγκες χαλασμένες...




άιντε μωρέ, βλέπω κονάκια έρημα
χωρίς τους τσελιγκάδες...




άιντε ωρέ, με πήρε το παράπονο

 και πήρα ένα τραγούδι…






Καλό αντάμωμα την Άνοιξη ωρέ!


21 σχόλια:

λεύτερος είπε...

Γεια σου Ευρυτανα λεβεντιά.!!

valderama είπε...

Γεια σου Ευρυτανα, εύχομαι να έρθουν μόνο καλλα χρόνια για όλους μας

dimitris είπε...

Ευρυτανα ιχνηλατη, στο πνευμα των δυο προηγουμενων και 'γω, ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΒΕΝΤΙΑ!!!

Aris είπε...

Οσο σε πεισμα των καιρων εξακολουθουν να υπαρχουν αυτοι οι ηρωικοι ακριτες , τα βουνα μας δεν θα πεθανουν ποτε.
Μπραβο για την αναρτηση.

dimosf είπε...

Εξαιρετικό το αφιέρωμα!! Μπράβο!

Hfaistiwnas είπε...

Συγκινητικό..

Οικοδόμος είπε...

Στην υγειά σου φίλε Ευρυτάνα!

Φυσιολάτρης! είπε...

Ωραίο αφιέρωμα!!!!!
Κάποτε είχα διαβάσει πως το φθινόπωρο που οι Σαρακατσάνοι έφευγαν από τα βουνά, μόλις περνούσαν από τα χωριά ήτανε πάντα σκυφτοί και άκεφοι..........Την "καλημέρα" τους τη λέγανε μισή και κοφτή.....Την άνοιξη που ξανανέβαιναν στα άγραφα ήτανε όλο χαρές και κέφια....."Καλημέραααααα", το έλεγαν και το χαιρόντουσαν!!!!!!!Αυτό δείχνει τη βαθιά σχέση και το δέσιμο αυτών των ανθρώπων με τη φύση και τα βουνά!!!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Για άλλη μιά φορά φανταστικά υπέροχος φίλε Ευρυτάνα.
Μας γοητεύεις με τις φωτογραφίες σου.
Νάσαι καλά

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Οι τελευταίοι ορεσείβιοι ακρίτες. Νομίζω ότι αυτός ο τίτλος, το κειμενάκι στο τέλος, το τραγούδι και οι αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες, δίνουν μια συμπυκνωμένη αλλά σίγουρα πολύ χαρακτηριστική εικόνα των σαρακατσάνων των Αγράφων.

Διαχειριστής είπε...

Το μοσχαράκι είναι το κάτι άλλο!

Και το τσάμικο (τσάμικος δεν είναι αυτός;)

PANOS είπε...

Αυτο το τραγουδι ειναι το κατι αλλο.
Στη δουλεια μου, ψαχνω να βρω χορευτες να χορεψουν τετοια κοματια .Ειδικα κλειστους τσαμικα και στα τρια. Αλλα... την νεα γενεια την εχουν ποτισει με τ'ακουσματα που γουσταρουν οι διαφορες ετερειες .Ευτυχως που υπαρχουν τα χορευτικα των συλλογων που και αυτα δεχοντε μεγαλη πιεση απο την εισβολη των φολκλορικων στειχοιων.Τελος παντων...

doctor είπε...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.
ΟΙ ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΝΙΣΙΑ ΦΥΣΗ, Ο ΝΟΜΑΔΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΘΑ ΚΕΝΤΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΕΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΙΟ ΕΚΤΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΟΥΣ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ ΗΤΑΝ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΔΑ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

Μαρίνα Διαμαντοπούλου είπε...

Οι εικόνες σου από τα ψηλά βουνά συγκλονιστικές! Αποπνέουν μια αίσθηση ελευθερίας! Πως να μην εκφράζουν παράπονο οι τσελιγκάδες το φθινόπωρο, που κατεβαίνουν στα χειμαδιά;

photoioannina είπε...

Όμορφες οι εικόνες που μας μετέφερες και αρκετά γνώριμες για μας που τριγυρνάμε στα βουνά της πατρίδας μας.
Καλή εβδομάδα.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να είστε όλοι καλά, ευχαριστούμε για τα ενδιαφέροντα σχόλια.
Κάποια στιγμή θα γίνει και ένα πολύ πιο περιεκτικό αφιέρωμα για το συγκεκριμένο θέμα.

άγριο κυκλάμινο είπε...

Eξαιρετικό θέμα!
Το "έδεσες" τέλεια με το υπέροχο κείμενο, τις φώτο και το τραγούδι!!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Ευχαριστούμε! Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν επισκέπτεστε τις παλαιότερες αναρτήσεις μας!

kapetandiamantis είπε...

ΟΧΙ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΜΑΣ, ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Unknown είπε...

Τι να πείς κανείς....κείμενο και φωτογραφίες λειτουργούν ως βάλσαμο στο κουρασμένο νου απο τα άγχη της εποχής μας .Πολλά συγχαρητήρια Ευρυτάνα Ιχνηλάτη!!!

Ανώνυμος είπε...

Ζήτω στα Σαρακατσανέικα παληκάρια, μακριά από τις βιομηχανοποιημένες στάνες στρατόπεδα συγκέντρωσης,.
Ελεύθεροι και ελεύθερα στα υπέροχα βουνά της πατρίδας μας!!!