Έρχεται, κάποτε, η ώρα που πρέπει να αποφασίσεις…
…αν θα συνεχίσεις να ζεις σα ζεμένος σκλάβος στο ζυγό αδίστακτων αφεντάδων. Αν θα εξακολουθείς ν' ανέχεσαι να ληστεύει το μόχθο σου έτσι ξεδιάντροπα μια άπληστη κλίκα εκμεταλλευτών. Αν θα αποδεχτείς να βυθιστείς στην κινούμενη άμμο της ανεργίας και της απόλυτης ένδειας. Αν αντί για μισθό ή σύνταξη, θα λαμβάνεις, πλέον, ένα υποτυπώδες επίδομα μιας, αμφίβολης, συντήρησης. Αν αντί για παιδεία και υγεία, θα σου παρέχονται τρισάθλια σχολεία-τρώγλες και ελεεινά ράντζα ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Αν αντί για πολιτισμό θα σου χορηγούν σκευάσματα σάπιας υποκουλτούρας. Αν θα δεχτείς, αντί για άνθρωπος με σύγχρονες ανάγκες και επιθυμίες να μετατραπείς σε μια φτηνή αναλώσιμη ύλη στα γκέτο των ντόπιων και ξένων δουλεμπόρων. Αν εσύ, τα παιδιά σου και τα παιδιά του διπλανού σου, θα ζήσουν σ’ έναν εφιαλτικό κόσμο δίχως μέλλον και προοπτική, εξαθλιωμένοι δούλοι σε ένα μεταλλαγμένο 21ο μεσαίωνα. Αν ο ηλικιωμένος γονιός σου, ο παππούς σου, ο ανήμπορος γείτονάς σου, θα περάσει τα τελευταία του χρόνια μέσα στην ταπεινωτική ανέχεια και τον εξευτελισμό. Σκέψου, αν σου αξίζει να σε μετατρέψουν σε ένα καταθλιπτικό σκυμμένο ανθρωπάκι με αυτοκαταστροφικές τάσεις ή αν θα επιλέξεις να διεκδικήσεις με το κεφάλι ψηλά ως περήφανος μαχόμενος Άνθρωπος το δικαίωμά σου στην αξιοπρέπεια και τη ζωή!
Σκέψου και αποφάσισε, αν θα τολμήσεις να σπάσεις την άτιμη την αλυσίδα ή αν θα αφήσεις αυτή να γίνει ο βρόγχος σου που θα στραγγαλίσει κάθε σου όνειρο και ελπίδα…
20 σχόλια:
Ας το σκεφτούμε καλά. ΟΛΟΙ.
Δεν χωρούν ποια δικαιολογίες και υπεκφυγές. Τα περιθώρια στενεύουν ασφυκτικά.
Οι δρόμοι του αγώνα μας χωρούν ΟΛΟΥΣ και μας περιμένουν.
Ας ανταμώσουμε εκεί.
Καλή δύναμη!
Υπέροχο!!!
Καλημέρα!
Φίλε μου ιχνηλάτη τα γραφόμενα σου δεν είναι άψυχες λέξεις αλλά κραυγή δικαιοσύνης………μια κραυγή που επιτέλους θα πρέπει να πάψει να πνίγεται μέσα στον καθέναν μας!!!!!!!!!αλλά να ξεχυθεί σαν ποτάμι κόντρα στη συσσωρευμένη σαπίλα!!!!!!!!!!!
"Σκέψου, σκέπτομαι"
ένα ρήμα που έχει χαθεί κι' οι λέξεις καταντούν α-νόητες, κενές και άηχες.
Μα αν σκεπτόμασταν θα ήταν αλλοιώς ο κόσμος.
Καλημέρα Ευρυτάνα
Ειμαι περιεργος να δω ποσοι θα ειμαστε στους δρομους τις επομενες μερες. Για να βγαλω και τα συμπερασματα μου για το ποσο εχουμε η δεν εχουμε ενσωματωθει στην επιχειρηση διαλυσης της ζωης μας.
Φανταστικο το κειμενο.Καλη βδομαδα.
Έτσι όπως τα λες είναι!!
Επιτέλους πρέπει να αρχίσουμε να ξυπνάμε και να ζητάμε το δίκιο μας!
Φοβούμαι πως πολύ απλά θα βολευτούν και με τις αλυσίδες πάνω τους!
Το κείμενό εξαιρετικό!
Ένα είναι το σίγουρο: Αν δείξουμε πως αντέχουμε την αλυσίδα, αυτοί που μας την φόρεσαν δεν θα αρκεστούν σε αυτήν...
Κι αν δεν διεκδικήσουμε την Αξιοπρέπεια, κανένας από αυτούς δεν θα σκεφτεί, ούτε στιγμή, πως την δικαιούμαστε. Αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα, κι όσο πιο γρήγορα, κάνουμε κάτι, τόσο έχουμε ελπίδα να μην αλυσοδεθούμε.
Καλησπέρα
στο δρόμο θα σπάσουμε τον τρόμο!
Πολύ καλό το κείμενό σου. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να διαλέξουμε. Άλλωστε όταν αυτός ο λαός χρειάστηκε να διαλέξει, διάλεξε το σωστό και έγραψε τις ηρωικότερες σελίδες στην Ιστορία του.
Aν καταγόμαστε απο τον Αρη Βελουχιωτη και τον Κατσαντώνη και οχι από τον Εφιάλτη και τον Τσολάκογλου δεν μενει παρά να το αποδείξουμε. Τερμα τα χαιδέματα και οι δικαιολογίες για την εξευτελιστικη υποταγή μας, καθένας μας πρεπει να πάρει θεση και σίγουρα οχι από τον καναπέ του. Χαιρετισμους.
Πρέπει να βάλουμε και μεις το χεράκι μας.
Πονάει ο κόσμος, πεθαίνει και μαζί του και εμείς.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, μόνον άγνοια υπάρχει.
Άγνοια για την δύναμή μας, για τις δυνατότητές μας, για τα αίτια για την ερμηνεία της κρίσης.
Για την διέξοδο που είναι μονόδρομος.
Υπάρχει αποπροσανατολισμός, υπάρχει εκβιασμός, υπάρχει αυταπάτη, και μαζί με όλα αυτά η απόγνωση.
Ας βάλουμε το χεράκι μας και μεις με όποιο τρόπο μπορούμε, να αλλάξουμε τα πράγματα, να τα ανατρέψουμε προς όφελός μας.
Ένα βήμα είναι και η συμμετοχή μας στις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Καιρός να πάρουμε τη ζωή μας στα δικά μας χέρια.
Να είσαι πάντα καλά Ιχνηλάτη.
Φύγαμε.
Ό άνθρωπος που θυσιάζει την ελευθερία του για να του παρέχουν ασφάλεια, δεν είναι άξιος ούτε της ελευθερίας ούτε της ασφάλειας…(Αριστοτέλης).
Καλό βράδυ.
Ευρυτανα ιχνηλατη καλημερα, ολοι στον τιμιο αγωνα, για μια ανθρωπινη ζωη...
Νομίζω πως ήρθε η ώρα να κινητοποιηθούμε μαζικά, επιτέλους.
Ολοι μαζί μπορούμε σε ένα κοινό μέτωπο αγώνα να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας που για αυτά έγιναν τόσες θυσίες στο παρελθόν από τόσες γενιές. Σε αυτή την ολοκληρωτική εξαθλίωση που μας οδηγούν μια απάντηση μόνο υπάρχει. Αγώνας με διάρκεια μέχρι τέλους. Για να συνεχίσουμε να αναπνέουμε και να ζούμε με αξιοπρέπεια όπως πολύ σωστά αναφέρεις, και για να υπάρξει ένα καλίτερο αύριο για τα παιδιά μας, για να αισθανόμαστε υπερήφανοι και όχι ντροπή αν με την ανοχή μας επιτρέψουμε να υποθηκευτεί και το δικό τους μέλλον. Η δύναμη και το δίκιο είναι με το μέρος μας!!!!!
Νομίζω ότι η συμμετοχή στις διαδηλώσεις της πρώτης ημέρας δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε.
Να δούμε και αύριο...
Στο ερώτημα του τίτλου μάλλον η απάντηση έως σήμερα είναι:
Tην αλυσίδα αν η αξιοπρέπεια κοστίζει.
Ευελπιστούμε ότι αυτοί που θα επιλέγουν το δύσκολο μα και συνάμα περήφανο δρόμο της αντίστασης, θα γίνονται όλο και περισσότεροι.
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις, τα σχόλια και τις αναδημοσιεύσεις του κειμένου μας σε πολλά blogs.
Αντέχουμε, συνεχίζουμε.
Καλή δύναμη, ψυχή βαθιά σε όλους.
Και μπαίνει σφήνα σε αυτές τις σκέψεις ο φόβος, που καλλιεργείται από παντού και η απατηλή ελπίδα της ατομικής και μεμονωμένης ευκαιρίας για κάτι καλύτερο...
Στου δρόμους "σπάει" ο τρόμος! Κι εκεί πάλι η συλλογική δράση εκτοπίζει την απατηλή ελπίδα του ατομικού βολέματος.
Ευχαριστούμε πολύ για το σχόλιο, χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν επισκέπτεστε τις παλιότερες αναρτήσεις μας.
Δημοσίευση σχολίου