Ευρυτανική πρασόπιτα

Από την Ευρυτάνισσα κυρά-Λένη

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Στην Ευρυτανία από παλιά οι νοικοκυρές έφτιαχναν πολλές και διαφορετικές πίτες. Να ξέρετε, παιδιά μου, ότι τότε ήταν φτωχικά χρόνια και δεν υπήρχαν και πολλά κρέατα στη διατροφή μας. Άντε να τρώγαμε κρέας μια φορά το μήνα ή το πολύ-πολύ μία στο δεκαπενθήμερο. Αν κάποιος συγχωριανός μας πούλαγε καμιά γίδα, όσοι μπορούσαν αγόραζαν από κάνα κιλό. Κι αυτό διότι εκείνοι που διέθεταν κάποια λίγα αιγοπρόβατα, τα είχανε πιο πολύ για  να συντηρούν με τα προιόντα τους την οικογένεια και όχι για να τα καταναλώνουν άσκοπα οι ίδιοι. Όσο για το ψάρι; κάπως σπάνιο ήταν κι αυτό... όταν τύχαινε να πάει κάποιος μέχρι το ποτάμι, κι αν βέβαια αυτό είχε ψάρια εκείνη την εποχή, ίσως να έφερνε καμιά πέστροφα ή κάποιο άλλο μικρό ψαράκι για καμιά τηγανιά! Βέβαια από κοτόπουλα, κουνελάκια και γαλακτοκομικά είχαμε αρκετά! Επίσης και από κηπευτικά, υπήρχαν σχεδόν τα πάντα, από τα δικά μας τα κηπάκια!

Οι πίτες που φτιάχναμε με κάθε λογιών χορταρικά είχαν όμως... την τιμητική τους! Και ήτανε αρκετές. Θα αναφέρω μερικές από αυτές: Σπανακόπιτες, τυρόπιτες, κολοκυθόπιτες, καλαμποκόπιτες (ζυμαρόπιτες), γαλατόπιτες, τραχανόπιτες και πιο σπάνια τα Χριστούγεννα καμιά κρεατόπιτα με χοιρινό κρέας και χυλοπίτες!

Η πιο συχνή και πεντανόστιμη πίτα ήταν η παραδοσιακή μας πρασόπιτα!

Γι' αυτό σας δίνω τη συνταγή ώστε να μάθετε να την φτιάχνετε και εσείς η νέα γενιά!

ΥΛΙΚΑ:

*Για την παρασκευή των φύλλων θέλουμε : 

1/2 κιλό αλεύρι, λίγο λάδι σε ένα φλυτζανάκι του καφέ και λίγο αλατάκι. 

**Για να φτιάξουμε τη γέμιση χρειαζόμαστε : 

1,5 κιλό πράσα, δύο τουλάχιστον ματσάκια φρέσκα κρεμμυδάκια, 1/2 κιλό τυρί φέτα, 1/2 κιλό κλωτσοτύρι (αν δεν βρείτε, τότε βάλτε ανθότυρο), 3 αυγά, και ένα νεροπότηρο λάδι. Αν σε κάποιους αρέσουν κι άλλα μυρωδικά χόρτα (όπως για παράδειγμα σέσκουλο) μπορούν να προσθέσουν. Εγώ συνήθως δεν βάζω, προτιμώ την πιο παραδοσιακή συνταγή για την οποία αρκεί το άρωμα από το πράσο και το φρέσκο κρεμμυδάκι. 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Καθαρίζουμε σχολαστικά τον πάγκο μας για να  λάμπει  από καθαριότητα. 

Ζυμώνουμε ώστε η ζύμη να βγει μαλακή. Πάντα ζυμώνουμε με κρύο νερό. Αφήνουμε για λίγη ώρα τη ζύμη να "ξεκουραστεί" και μετά την κόβουμε κομματάκια-κομματάκια στο μέγεθος μπιφτεκιού! 

Στη συνέχεια παίρνουμε τον ξύλινο πλάστη και ξεκινάμε να ανοίγουμε τα φύλλα. 

Τα φύλλα είναι 7 στον αριθμό και λίγο χονδρούτσικα! 

Πλένουμε με άφθονο νερό τα πράσα και τα κρεμμύδια. Κατόπιν τα ψιλο-κόβουμε και τα τοποθετούμε σε μια λεκανίτσα. Ρίχνουμε αρκετό αλατάκι και τα τρίβουμε πολύ καλά με τα χέρια μας. Τα αφήνουμε για 10 λεπτά...

Ύστερα τα ξε-πλένουμε με πολύ νερό μέσα στο σουρωτήρι. Τα στίβουμε πολύ καλά και τα βάζουμε σε μία λεκανίτσα. 

Εδώ να πω ότι κάποιοι μπορούν, αν θέλουν, να ζεματίσουν τα πράσα και τα κρεμμύδια για την αψάδα.

Τρίβουμε με τα χέρια μας τα τυριά, κι αυτά επίσης, σε κάπως χονδρούτσικα κομματάκια. 

Χτυπάμε τα αυγά και τα ρίχνωμε μέσα, όπως επίσης και το λάδι. 

Αλάτι δεν θα βάλουμε τώρα, διότι περιέχει το τυρί. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί πολύ καλά. 

Στη συνέχεια, λαδώνουμε το ταψί μας και απλώνουμε μέσα σε αυτό το πρώτο φύλλο. Μετά το ραντίζουμε από άκρη σε άκρη με τη γέμιση που φτιάξαμε, κατόπιν απλώνουμε το επόμενο φύλλο στο οποίο επαναλαμβάνουμε ξανά το ίδιο, δηλαδή ραντίζουμε και πάλι, και συνεχίζουμε με αυτό τον τρόπο ώσπου να τελειώσουνε τα 7 φύλλα. 

Αφού στρώσουμε και το τελευταίο φύλλο μας, κατόπιν κόβουμε την πίτα σε τετράγωνα κομμάτια ή "μπακλαβαδωτά"! Την αφήνουμε να ψηθεί στο φούρνο μας στους 180 βαθμούς, για μία περίπου ώρα. 

Αν έχετε και γάστρα για να ψήνετε, τότε το αποτέλεσμα θα είναι απίστευτα πιο νόστιμο! Όπως και να 'χει, ενδιάμεσα πρέπει να προσέχουμε την πίτα για να μην μας αρπάξει. Όταν ροδίσει, τότε τη σκεπάζουμε με μια λαδόκολλα.

Αυτή είναι η παραδοσιακή μας ευρυτανική πρασόπιτα και... καλή σας όρεξη!!!

'Ηταν μια γευστική συνταγή

από την Ευρυτάνισσα κυρά-Λένη

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"