Εύθυμα και... Ευρυτανικά (ΙΙΙ)

Αφηγείται η Ευρυτάνισσα κυρά Λένη

για τους αναγνώστες του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Δεν πρόκανε!

Μία Ευρυτάνισσα μάνα, όταν ο γιος της ο Κωστάκης πήγαινε στην τρίτη Λυκείου, προσευχόταν όλη τη χρονιά. 

Δεν άφησε εκκλησία και μοναστήρι στην Ευρυτανία που να μην το επισκεφτεί για να παρακαλέσει για την επιτυχία του κανακάρη της.

-Παναγία μου, βοήθησε όλα τα παιδάκια του κόσμου να περάσουνε στις Πανελλήνιες και το δικό μου το παιδάκι τελευταίο.

Ο Κωστάκης όλο το χρόνο άκουγε και ξανάκουγε αυτή την προσευχή, αλλά... πέρα βρέχει από διάβασμα.

Κάποτε έφτασε και η κρίσιμη μέρα για τις εξετάσεις. 

Ο Κωστάκης πήγε.

Όπως ήταν φυσικό ακολούθησε μεγάλη αγωνία μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα.

Η μάνα δώστου πάλι προσευχές.

Ώσπου κάποια στιγμή, επιτέλους, βγήκαν.

-Κωστάκη μου, πήγαινε παιδί μου να δεις αν πέρασες.

-Πάω μάνα.

Μετά από κάποιες ώρες γύρισε ο Κωστάκης. Ήρεμος και χαμογελαστός.

-Πέρασες παιδάκι μου, ρωτάει με αγωνία η μητέρα.

-Μάνα, περάσανε όλα τα παιδάκια του κόσμου. Το δικό σου ήταν τελευταίο όπως προσευχόσουν, αλλά δεν πρόκανε!!!

Το γαμοπίλαφο!

Κάποιος Ευρυτάνας πήρε την οικογένειά του, γυναίκα, κόρη, εγγονή και μαζί την πεθερά του και πήγανε διακοπές στην Κρήτη για δέκα μέρες.

Απόλαυσαν την ωραία μεγαλόνησο με τις καθαρές θάλασσες και τα όμορφα χωριά.

Κάποια μέρα πήγαν σε ένα από εκείνα τα παραδοσιακά κρητικά χωριουδάκια, κι αφού έκαναν την βόλτα τους κάθισαν σε ένα ταβερνάκι για να φάνε. 

Ξεκίνησαν λοιπόν να παραγγέλνουν ο καθένας τι ήθελε. Παρήγγειλε ο άντρας, η εγγονή και η πεθερά. 

Λέει και η σύζυγος : 

-Εμένα φέρτε μου ένα γαμοπίλαφο.

Μόλις το ακούει αυτό η μάνα, πετάγεται επάνω και της λέει οργισμένη:

-Δεν ντρέπεσαι μαρή γαϊδούρα, τι λόγια είναι αυτά μπροστά στο παιδί σου;

-Τι είπα καλέ μαμά, ένα γαμοπίλαφο παρήγγειλα.

-Και το ξαναλές; Ντροπή σου γαϊδούρα.

Στα διπλανά τραπέζια κάθονταν κι άλλοι πελάτες που κάποιοι από αυτούς έκαναν την ίδια παραγγελία. 

Η μάνα έμεινε σύξυλη.

Τότε γυρνάει και της λέει η κόρη:

-Μαμά, μην το παρεξηγείς, δεν είναι βρισιά. Αυτό είναι το "πιλάφι του γάμου"!!! Που το συνηθίζουν εδώ στην Κρήτη. 

Ε, τότε έβαλε τα γέλια κι η μάνα, όπως και όλοι οι διπλανοί που ακούσανε και είδανε τη σκηνή. 

Και η Ευρυτάνισσα μάνα: 

-Πρώτη φορά άκουσα τέτοιο πιλάφι.

Ο αφορεσμένος

Παλιά στην Ευρυτανία σε ένα χωριό, που οι κάτοικοί του είχαν βγάλει όνομα λόγω του ότι ήταν κάπως... "μακρυχέρηδες", δεν είχε μείνει κότα για κότα. Κι η αιτία δεν ήταν αλεπού... αλλά "αλεπουδιάρης"!.

Οπότε ανέλαβε ο παπάς να λύσει το ζήτημα, την Κυριακή μετά τη λειτουργία...

Άστραψε και βρόντηξε ο εκπρόσωπος της ανωτέρας δυνάμεως:

-Όποιος κλέβει θα τον αφορίσω! Εχτός ΑΝ... μου πει εμένα εμπιστευτικά ποιος είναι. Τότε θα τον σχωρέσω...

Πάει κι ένας πειναλέος, ένας κακομοίρης που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, και του λέει:

-Παπά μου, εγώ κλέβω τις κότες γιατί πεινάω...

-Αφορίζεσαι, του λέει αμέσως και χωρίς χρονοτριβή ο παπάς.

-Μα γιατί παπά μου; Εσύ δεν είπες ότι όποιος μολογήσει θα τον σχωρέσεις;

-Ναι, αλλά ρε χαμένε, στο δικό μας το χωριό βρήκες να κλέψεις; Δεν μπορούσες να πεταχτείς ...ως το διπλανό;;;

*Από την αγαπημένη μας κυρά Λένη

(blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης")