Στην ειδυλλιακή τοποθεσία Κεφαλόβρυσο (τόπος θυσίας του Μάρκου Μπότσαρη - βλ. αφιέρωμα "Ευρυτάνα ιχνηλάτη") που απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, ανάμεσα σε ψηλά λυγερόκορμα πλατάνια και δροσερές πηγές υπάρχει μία πολυκαιρισμένη μαρμάρινη πλάκα την οποία εμείς τουλάχιστον τη θυμόμαστε εκεί από παιδιά! Ακουμπά στην αιωνόβια ράχη ενός μεγάλου δέντρου και έχει χαραγμένους τους στίχους ενός φυσιολατρικού ποιήματος που φέρει τον τίτλο: "Η προσευχή του δάσους" και υπογράφεται από τη Μαρία Μπόταση. "Μερίμνη συλλόγου εν Αθήναις Καρπενησιωτών το "Βελούχι"!
Σας το παρουσιάζουμε μέσα από τις σελίδες του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη":
"Εμπήκα μέσα στην απέραντη εκκλησιά
που ανθρώπου χέρι δεν την έχει χτίσει
που πέρα ως πέρα έχει σκεπή τον ουρανό
στην εκκλησιά πόχει στολίδι της τη φύση.
Τα δένδρα σου κατάρτια δίχως τελειωμό
με τα γερά κλαδιά τους απλωμένα
χέρια πιστών έμοιαζαν εκείνο το πρωί
για κάποια δέηση όλα μαζί υψωμένα.
Του δάσους ψέλνουν οι αναρίθμητες φωνές
σεμνά της Κυριακής τη λειτουργία
κι έχυναν τ' ανθουλάκια αντί λιβανωτό
το μύρο τους για την ημέρα την αγία.
Καντύλια και λαμπάδες είχαν αναφτή
από την κάθε μιά του ήλιου αχτίδα
παντού ο ύμνος εσκορπιόταν της χαράς
κι έλαμπε της ζωής άσβεστη η ελπίδα.
Στον άγιο τόπο μακρυνός προσκυνητής
γονάτισε μ' ευλάβεια και η ψυχή μου
και τότε ενώθηκαν σαν μέσα σ' εκκλησιά
της Κυριακής η προσευχή κι η προσευχή μου."
15 σχόλια:
Ποιητική προσευχή....στη μάνα φύση!!!!
Καλημέρα, Ευρυτάνα. Έκανα ένα πρόχειρο ψάξιμο, να βρω ποια είναι η Μαρία Μπόταση. Τη συνάντησα στο βιβλίο επιμέλειας Τέλλου Άγρα (1922)"Οι νέοι. Εκλογή από το έργο νέων ελλήνων ποιητών 1910-1920", όπου συμπεριλαμβάνεται η Μπόταση με δύο της ποιήματα. Σε ένα παλιό μπλογκ, επίσης, (polykarpos-marabou) βρήκα την εξής αναφορά: " Το ποίημα αυτό το χάραξε ο Κώστας Ελευθερουδάκης, γύρω στα 1910, πάνω σε μία μαρμάρινη πλάκα την οποία τοποθέτησε πάνω σε μία στήλη μπροστά από το Σανατόριο της Πάρνηθας. Πολύ αργότερα όταν το Σανατόριο έκλεισε, μετέφερε ο ίδιος την πλάκα και την τοποθέτησε στον τοίχο του καταφυγίου η οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα.
source: eosathinon.gr" [αναφέρεται σε κάποιο ορειβατικό καταφύγιο, δεν ξέρω αν εννοεί το σημείο στο οποίο τη φωτογράφισες"
Τις καλημέρες μου και πάλι.
Υπέροχος Ύμνος προς την Φύση !
Η ΔΕΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
Ευρυτάνα με τις ανάσες σου.
Ένας ύμνος ναι για τη φύση καθώς λένε και οι φίλοι.
Τι μαθαίνουμε όμορφο.
Καλή Κυριακή φίλε.
Μία παρέμβαση σχετικά με το σχόλιο του αναγνώστη μας Διονύση Μάνεση, τον οποίο και ευχαριστούμε για τις χρήσιμες πληροφορίες.
Το εν λόγω ποίημα γράφτηκε από τη Μαρία Μπόταση γύρω στο 1900.
Ίδια ή παρόμοια πλάκα πρέπει να υπάρχει ΚΑΙ στο ορειβατικό καταφύγιο "Μπάφι" στην Πάρνηθα.
Στην προκειμένη περίπτωση, εμείς τη φωτογραφίσαμε στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου που περιγράφουμε παραπάνω.
Καλή συνέχεια στα όμορφα σχόλιά σας...
''Τα δένδρα σου κατάρτια δίχως τελειωμό
με τα γερά κλαδιά τους απλωμένα''
Καπως ετσι μοιαζουν τα πλατανια στο Κεφαλοβρυσο!!
"Εμπήκα μέσα στην απέραντη εκκλησιά
που ανθρώπου χέρι δεν την έχει χτίσει
που πέρα ως πέρα έχει σκεπή τον ουρανό.
Στην εκκλησιά πόχει στολίδι της τη φύση"...
Εκεί η προσευχή πάντα θα εισακουστεί!
Τι όμορφο εκεί που ευχαριστιέται το μάτι από τα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά, να απαντάς στη ρίζα ενός πλάτανου ένα ποίημα, μια προσευχή προς την μητέρα φύση.
Καλή εβδομάδα!
Στην αιωνόβια ράχη ενός δέντρου, ας μείνει για πάντα χαραγμένη αυτή η προσευχή! Στην Πάρνηθα τα δέντρα λιγοστεύουν επικίνδυνα και νέοι "οικισμοί" ξεφυτρώνουν ολοένα. Καθείς και η δέησή του. Άλλοι στο βωμό της φύσης κι άλλοι στο βωμό του χρήματος...
ΩΡΑΙΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΦΙΛΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
Ένας ύμνος στη φύση. Να είσαι καλά, Ευρυτάνα μου.
Εξαιρετικός ύμνος στην φύση!
Προστατεύουμε τα δάση
προστατεύουμε τη ζωή!!!
Σας ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου