Αχ αυτά τα παλιά κάδρα με τις ευγενικές μορφές των γερόντων μας! Σιμά στο καντηλάκι της μνήμης, στολίζουν τα σπίτια μας δεκαετίες επί δεκαετιών, λιτά θυμητάρια από εκείνους που κάποτε ομόρφαιναν με τη γλυκιά παρουσία τους την καθημερινότητά μας. Πλέον, οι άυλες μορφές των προγόνων στέλνουν από τη γειτονιά των αγγέλων ζεστές ευχές σε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα...
14 σχόλια:
Πολλή συγκινητική η αναφορά σου ιχνηλάτη.....όσοι έζησαν με παππούδες και γιαγιάδες καταλαβαίνουν!!!!!!
Αναφορά βουτηγμένη στις αναμνήσεις και στην νοσταλγία.
Ευρυτάνα καλή σου βδομάδα.
Για να θυμόμαστε, μαζί με άλλα, ότι δεν ήταν πάντα γέροντες αλλά ήταν και παιδιά, και νιόπαντροι και φρέσκες κοπέλες.
Κι ότι κι εμείς, αν είμαστε τυχεροί θα τους ακολουθήσουμε και κάποτε από τους τοίχους θα κοιτάμε τους δικούς μας.
ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!
ΕΥΓΕ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ.
Θυμητάρια φορτισμένα με πολύτιμες μνήμες..
τα αγαπω αυτα τα καδρα
τα αγαπω
Στα εικονοστάσια ανωνύμων αγίων, που έλεγε κι ο Ρίτσος, τα πρόσωπα αυτά, Ιχνηλάτη.
(Και πράγματι. Σαν αγιογραφίες μου μοιάζουν..)
Και τα κάδρα και τα άλμπουμ Ιχνηλάτη μου, τι γλυκές αναμνήσεις... τώρα πια εμείς θα βρισκόμαστε απ΄τους απογόνους μας, "καταχωρημένοι" σε κάτι φακέλους στο διαδίκτυο και αν!!!
Ακίνητοι στους τοίχους μάς κοιτούνε
οι πρόγονοι ποτέ δε μας αφήνουν,
γλυκόπικρα τη μνήμη μάς κεντούνε
και θέλουνε ακόμα να μας δίνουν.
Μια φωτογραφία-εικόνισμα κι ο ζεστός σου λόγος να τη συνοδεύει. Νομίζω πως όλοι μας ταυτιστήκαμε μ' αυτό το θυμητάρι σου, Ευρυτάνα. Σ' ένα αντίστοιχο οικογενειακό κάδρο, έχουμε φυλαγμένες τις μνήμες μας κι από εκεί αντλούμε δύναμη στα δύσκολα.
Να είσαι καλά, με συγκίνησες πολύ μ' αυτή σου την ανάρτηση.
Αγαπημένες μορφές , τρυφερές μνημες
Ίδια με τα κάδρα στην τραπεζαρία του πατρικού μου! Μορφές που έχουν σταματήσει το χρόνο! Λες να φταίει αυτή η νοσταλγική, αγαπητική διάθεση που κι εμείς μεγαλώσαμε;
Ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
Να είστε όλοι καλά!
Eνα υπέροχο θέμα που έφερε ψιχάλα στα μάτια..
Δημοσίευση σχολίου