Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Μαράζι


Καμιά φορά ένα τραγούδι μέσα από τη λιτότητά του μπορεί να πει "τόσα πολλά"! Έτσι και αυτό που σας παρουσιάζουμε σήμερα: ένα τραγούδι δημοτικό, με παραπονεμένα λόγια και "ήχο βαρύ", που αναβλύζει τον πικρό καημό του ξενιτεμού.

Ρημάξανε τα διάσελα
και των χωριών οι στράτες
παν' τα παιδιά στην ξενιτειά
και γίνονται εργάτες.

Στην μακρινή την Αραπιά
Ευρώπη, Αυστραλία 
Αμερική και Καναδά
και πικροΓερμανία. 

Φύγαν τα χέρια τα καλά
φύγαν οι δουλευτάδες
και καρτερούν οι γέροντες
και κλαίνε οι μανάδες...




20 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Χαρισμένο σε γονείς, αδέρφια, συγγενείς και φίλους...

Aris είπε...

Ω ρε φιλε, τι ανεβασες.!!

Άιναφετς είπε...

Και αυτός ο πόνος σαν σαράκι δεν περνά, ούτε για τους εκεί, ούτε για τους εδώ!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Κοντά στο μισό εκατομμύριο νέοι άνθρωποι ξενιτεύτηκαν τα χρόνια της κρίσης!

doctor είπε...

AΚΡΩΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟΥΣ ΠΙΚΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ...

drastiria είπε...

Πολύ ωραίο και ρεαλιστικό !

Φυσιολάτρης! είπε...

Ξενιτειά και ανεργία....δεν ξέρεις ποια πληγή πυορροεί περισσότερο από την άλλη!!!!!!
Καλή Κυριακή ιχνηλάτη....και ας μας μελαγχόλησες με το θέμα....

Giannis Pit. είπε...

Πάντα έχεις κάτι να πεις, να εκφράσεις, να παλέψεις.
Την καλησπέρα μου Ευρυτάνα.

Αγγελική είπε...

Τόσο παλιο τραγούδι αλλά κ τόσο επίκαιρο συναμα... δυστυχώς...

Unknown είπε...

Ματώνει η καρδιά μας.....ειδικά στην Ευρυτανία με τόσους μετανάστες!!!!Να είσαι καλά Ευρυτάνα!!!

Eva Neocleous είπε...

Τόσο μα τόσο αληθινά όλα.Δυστυχώς...Ποιος περίμενε ότι θα γίνουν ξανά επίκαιροι αυτοί οι στίχοι...Θλίψη και πόνος παντού.

kapetandiamantis είπε...

ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΝ ΠΟΛΥΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ. ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΣΤΟ BLOG ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΟΙΚΕΙΟ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΩ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΞΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ. ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΑΞΙΖΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Κι η φωτογραφία σου επίσης είναι καθηλωτική. Κάνει σεγόντο στους σπαραχτικούς στίχους. Κρίμα... αυτή η κατάρα θα μας κυνηγάει διαρκώς. Να έχουμε τη γη και να μένει ανεκμετάλλευτη.

Μαρία Γ. είπε...

Και δυστυχώς αυτό το κακό συνεχίζεται.. Η σειρά της δικιάς μας γενιάς να κλάψει για τον ίδιο λόγο.

Memaria είπε...

Και είναι πάντα επίκαιρο δυστυχώς!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Κρατάω την περηφάνια των διάσελων - κι ας λέει το σπαραχτικό τραγούδι.
Για το πείσμα. Και την ελπίδα. Αν υπάρχουν, κάποια ευκαιρία θα αρπάξουν για να ανθίσουν.

agapitos είπε...

Υπέροχη ανάρτηση τόσο συγκινητική , αποχαιρετώ σε 6 μέρες την κολλητή μου και ανατρίχιασα όταν άκουσα το τραγούδι .

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Φίλες και φίλοι αναγνώστες,
σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας και σε αυτή την ανάρτηση.

Καλή δύναμη στα ξενιτεμένα αδέρφια μας.

άγριο κυκλάμινο είπε...

Τίτλος, φωτογραφία, στίχοι, βίντεο, όλα εξαιρετικά.
Να είσαι καλά Ευρυτάνα ιχνηλάτη.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΝΗΣ είπε...

ΜΗΝ ΤΑΖΕΙΣ ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ ΦΛΟΥΡΙA ~ ΒΕΡΡΑ ΤΑΣΙΑ..!!!
https://www.youtube.com/watch?v=70zdM_Hx2NE?v=_gPmAVffZHo
Μην τάζεις Μάννα μου φλουριά,
να ρθώ από τα ξένα
και μην πικραίνεις Μάννα μου,
τον δόλιο μου Πατέρα.

Μάννα μου πια επόνεσα,
το δόλιο σπιτικό μου,
καθώς και την Αγάπη μου,
στο όμορφο χωριό μου.

Θυμάμαι τα ψηλά, αχ, βουνά,
του Τυμφρηστού τα ελάτια,
τα κρυσταλλένια τα νερά,
που βόσκουνε τ' αρνάκια.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!