Η περιποίηση του δικαστή από τον κουρέα

Ο Νικόλαος Γερακάρης υπηρέτησε ως δικαστής στο Καρπενήσι το 1905. Στα απομνημονεύματά του περιγράφει τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούσαν, τότε, στην άσημη ορεινή πρωτεύουσα της πάμπτωχης  Ευρυτανίας. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται και στην οδυνηρή εμπειρία του με τον τοπικό κουρέα….

«…ο οποίος ήτο συγχρόνως και ο οδοντοϊατρός της πόλεως, αφού εβούτα το σαπούνι του εντός του προ αυτού πλήρους ύδατος πιάτου, το περιέφερε με τας χείρας του ανά το πρόσωπον του ατυχούς πελάτη του (…) και επηκολούθει το ξύρισμα (…). Όταν επρόκειτο να υποστούν την επίθεσην αι παρειαί, συνίστατο εις τον ξυριζόμενον να κάμη “καρύδι”, ήτοι να φουσκώνη με την γλώσσαν του και “μύγδαλο” όταν θα εξυρίζετο το κάτω χείλος… Μετά το τέλος της δοκιμασίας, ο κουρεύς εγέμιζε το στόμα του με νερό και δι’ αυτού εμπούχιζε το πρόσωπον του αποξυρισθέντος(….). Το έργον του σφουγγίσματος εξετέλει μία βρωμερά και ακάθαρτος πετσέτα. Εξαιτίας τούτων περιορίσθημεν να κόπτομε μόνον την κόμην μας, και ταύτην κατά μακρά χρονικά διαστήματα(…)».

Χρόνια πολλά και… προσοχή!

(Το απολαυστικό κειμενάκι αλιεύσαμε από άρθρο του ερευνητή Ανάργυρου-Γιάννη Μαυρομύτη από το  βιβλίο υπό τον τίτλο:“Η Ευρυτανία στις περιγραφές Ελλήνων και ξένων περιηγητών”, έκδοση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ευρυτανικών Σπουδών και Ερευνών)

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"