 |
| Μαραθιά Ευρυτανίας - συνοικισμός Αμίριανη |
Για πολλά χρόνια η
ξενιτιά χάραζε βαθιά το κορμί της πανέμορφης μα και λησμονημένης Ευρυτανίας. Δεκαετίες ολάκερες ο τόπος μας βίωνε στο έπακρο τη σκληρή αδιαφορία και την
πλήρη εγκατάλειψη από το λεγόμενο επίσημο κράτος με αποτέλεσμα οι άνθρωποι μας να αναγκαστούν να πάρουν το μακρύ δρόμο της μετανάστευσης πουλώντας τη δούλεψή τους και ματώνοντας τα
καλύτερά τους χρόνια στα ξένα σκλαβοπάζαρα. Δεν υπάρχει Ευρυτανική οικογένεια
που να μην δάκρυσε σε λιμάνια και αεροδρόμια. Δεν υπάρχει χωριό και καλύβι, μήτε
πατέρας, μάνα, αδέρφια, συγγενείς και φίλοι, που να μην έχουν πονέσει από την
πληγή της ξενιτιάς.
Σήμερα, δυό και τρεις
γενιές μετά, και με την εξουσία πάντα στο ρόλο του ανθρωποδιώκτη, η ιστορία
επαναλαμβάνεται ωσάν τραγωδία, με τα παιδιά του 21ου αιώνα να τραβούν και πάλι τον ίδιο πικρό δρόμο του μισεμού, «ξενιτεμένα πουλιά» στου κόσμου τις πολιτείες…
"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
13 σχόλια:
«ξενιτεμένα πουλιά» στου κόσμου τις πολιτείες…
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ!!!!!!!!!!!!
Καλη πατρίδα συντροφε βασιλη
Επί τη ευκαιρία να ευχηθούμε και εμείς ολόψυχα στο Βασίλη Λ. καλή και γρήγορη επιστροφή στην αγαπημένη του Ευρυτανία, όπως βέβαια και σε όλους τους ξενιτεμένους μας!
Πίκρα, ξαναζούμε εποχές δεκαετίας 60.
Δάκρυσα φίλε μου Ευρυτάνα.......καταπληκτική η ανάρτηση σου!!!!!!!!!
Μητριά πατρίδα!
Με δυο θυγατέρες σε ξένους τόπους με άγγιξε πολύ η ανάρτησή σου.
Όταν όμως βλέπω και βιώνω τη μιζέρια και τη σχιζοφρένεια της ελληνικής πραγματικότητας το μόνο μου λέω είναι ότι καλά έκαναν και έφυγαν τα παιδιά μου.
"Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό
με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό
Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια
Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια
για ευτυχισμένα χρόνια
Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει
Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει
Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο
Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι
Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη
Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι
Αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι"
https://www.youtube.com/watch?v=9sHcBTHfL3Q
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Nαι η ιστορια επαναλαμβανεται με τραγικο τροπο και η Εξουσια-ανθρωποδιωχτης ξαναφερνει ξενιτειες, μεταναστευση στη νεα γενια και πονο στους οικειους .
Σωστα τα γραφεις φιλε ιχνηλατη, αλλα οι αντιδρασεις μας σαν λαος υποτυπωδεις, δυστυχως...
Το να φεύγεις από τον τόπο σου όχι από επιλογή, αλλά γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή είναι πολύ σκληρό!
Καλό ξημέρωμα!
ΦΙΛΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΕΥΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ
ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΠΙΣΤΙΟΛΗ
ΝΑ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΤΟΝ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
http://agriogatamanakaidaskala.blogspot.gr/2014/09/blog-post_14.html
ΞΥΝΕΙ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΣΟΥ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ.
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΙΣΤΙΟΛΗ.
...ωσάν τραγωδία!!!!
Δυστυχώς την ζούμε αυτή την τραγωδία. Την "παρατηρούμε" μέσα στις οικογένειές μας, στα σπίτια μας...ναι την παρατηρούμε σαν θεατές, λες και ξαφνικά θα ανάψουν τα φώτα, θα φύγουμε απ΄τον χώρο και θα βγούμε σ΄άλλη ζωή. Σαν σινεμά...
Υ.Γ. Την εκτίμησή μου έχετε, παρ' ότι έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε.
Με συγκίνησες πολύ αγαπητέ Ευρυτάνα ιχνηλάτη διότι το θαυμάσιο γραπτό σου και η μουσική από τον νέο ταλαντούχο καλλιτέχνη, κατάφεραν να φέρουν στο νου μου πολλές αναμνήσεις αφού έχω και εγώ στενούς συγγενείς ξενητεμένους στο εξωτερικό.
Να όμως που και σήμερα η μετανάστευση επιστρέφει για να μας πάρει και πάλι τα παιδιά μας στα ξένα, αλλά γι'αυτό ας όψονται οι αίτιοι εντός Ελλάδας.
Αστα...
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας στην ανάρτηση αυτή.
Δημοσίευση σχολίου