Το λάχανο και το καζάνι!

Διηγείται η Ευρυτάνισσα κυρά Λένη για το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Είμαστε γύρω στο 1915… Σ’ ένα παλιό καφενεδάκι στο Μαραθιά της Ευρυτανίας -ένα από τα ξακουστά «Πολιτοχώρια» του τόπου μας- δυο συμπαθητικά γεροντάκια, ο μπάρμπα Φάνης κι ο μπάρμπα Μήτσος, κάθονταν καταχείμωνο σιμά στο τζάκι, πίνοντας τα τσίπουρά τους και τσιμπολογώντας τα μεζεδάκια τους. Όπως και πολλοί άλλοι Μαραθιώτες έτσι κι εκείνοι είχαν κάνει στην Κωνσταντινούπολη απ’ όπου είχαν επιστρέψει προσφάτως. Είχαν όμως χρόνια ν’ ανταμωθούν μιάς και στην ξενιτιά έχει… μόνο δουλειά, δουλειά και συναναστροφές λίγες! Γι’ αυτό κι έλεγαν στα χωριά μας: «τα ξένα πένατα, μα μην τα περπατείς»! Αφού διηγηθήκανε διάφορες ιστορίες από τη ζωή τους άλλες αληθινές κι άλλες ψεύτικες, παραβγαίνοντας ο ένας τον άλλον σε υπερβολές, καταλήξανε και στα παράξενα που ‘χανε δει τα μάτια τους στην Πόλη…

Οπότε γυρίζει κάποια στιγμή ο μπάρμπα Φάνης και λέει στον μπάρμπα Μήτσο:

-«Που λες Μήτσο μ’ στην Κωνσταντινούπολη είχαμε κάτι μποστάνια άλλο πράμα, με όλου του κόσμου τα καλά. Να καταλάβεις στο δικό μου τον κήπο είχα φτιάξει ένα λάχανο τι να σου πω…» και κοιτάζοντας γύρω-γύρω το μαγαζί… συνέχισε λέγοντας: -«να, τόσο μεγάλο όσο το μαγαζί»!!!

Απόρησαν όλοι στο καφενείο και στράφηκαν να ακούσουν καλύτερα…

-«Σε πιστεύω μωρέ Φάνη» του λέει κι ο Μήτσος. -«Γιατί κι εγώ στην Πόλη είχα ένα καζάνι…» και αφού κοίταξε κι’ αυτός καλά-καλά το καφενείο…. συμπλήρωσε: -«Ίσα με δυο-τρεις φορές τούτο δω το μαγαζί»!!!

-«Σα να τα παραλές ωρέ Μήτσο» του κάνει ο Φάνης. -«Είπαμε δα, αλλά όχι κι έτσι»!!!

Και απαντάει κι ο Μήτσος:

-«Εμ, αν δεν είχα εγώ τέτοιο καζάνι Φάνη μ’, που θα ‘βραζε το δικό σου το λάχανο»!!!

Ε, ακόμα γελάνε εκεί στο καφενεδάκι…!

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"