Ένα σπάνιο ντοκουμέντο για την Παναγιώτα μας!

Η 17χρονη Ευρυτανοπούλα ΕΠΟΝίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου

Στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Ομήρου στο κέντρο της Αθήνας, υπάρχει μία πολυκαιρισμένη πινακίδα σε ανάμνηση της μεγάλης διαδήλωσης του ΕΑΜ στις 22-7-1943 κατά της επιχειρούμενης επέκτασης της Βουλγαρικής φασιστικής κατοχής σε Μακεδονία-Θράκη. Εκεί αναγράφονται τρία ονόματα ΕΠΟΝιτών που έπεσαν ηρωικά, σε αυτό ακριβώς το σημείο της πρωτεύουσας, αντιμετωπίζοντας άοπλοι τα χιτλερικά τανκς! Είναι της 17χρονης Παναγιώτας Σταθοπούλου, του 20χρονου Θώμη Χατζηθωμά και της 19χρονης Κούλας Λίλη. 

Η Π. Σταθοπούλου είχε Ευρυτανική καταγωγή και συγκεκριμένα από το Μεγάλο Χωριό όπου υπάρχει και η προτομή της. Προς τιμήν της είχαμε πραγματοποιήσει παλιότερα και ένα μεγάλο αφιέρωμα στο blog μας (βλ. εδώ αναλυτικά)!

Σήμερα σας παρουσιάζουμε ένα ξεχωριστό ιστορικό ντοκουμέντο που αναφέρεται στη θυσία της νεαρής συμπατριώτισσάς μας και το οποίο προέρχεται από την αντιστασιακή εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΡΟΥΜΕΛΗ"- ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ (Ε.Α.Μ.) ΡΟΥΜΕΛΗΣ, αριθ. φύλλου 4, Αθήνα 1 Σ]βρίου 1943 (ΑΣΚΙ).

Μεταφέρουμε αυτολεξεί το συγκεκριμένο "κείμενο-ντοκουμέντο εποχής" αφιερωμένο στην ιερή  μνήμη  της ΑΘΑΝΑΤΗΣ Ευρυτανοπούλας ηρωίδας της Αντίστασης Π. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ.

Ιδού: 

=============

Η ΗΡΩΪΔΑ

22 ΙΟΥΛΗ.- Η Αθήνα από το πρωί έχει μια παράξενη όψη. Γραφεία, Τράπεζες, καταστήματα, εργοστάσια όλα-όλα είναι κλειστά. Οι συγκοινωνίες σταματημένες. Κ' όμως μια μυρμηγκιά κόσμου τρέχει όλους τους κεντρικούς δρόμους της Πρωτευούσης. Κάτι το πρωτόφαντο σίγουρα πρόκειται να γίνη. 

Ώρα 10 πρωϊνή. Το πλήθος έχει ξεσπάσει. Όλες οι κεντρικές αρτηρίες της ελληνικής πρωτεύουσας δονούνται από την ακλόνητη θέληση σύσσωμου του Αθηναϊκού Λαού που ζητάει να διώξει το βάρβαρο κατακτητή.

Στην οδό Πανεπιστημίου μιά τεράστια διαδήλωση με 200.000 λαού. Μπροστά - μπροστά κυματίζουν τα Εθνικά λάβαρα. Ο βάρβαρος κατακτητής χυμάει λυσσασμένα. Τα πολυβόλα θερίζουν. Στις πρώτες γραμμές διακρίνεται μια 18 χρονη νέα (σ.σ 17χρονη).  Συνεπαρμένη χυμάει απάνω στα βόλια κρατώντας στο ένα της χέρι μια παντιέρα και σκορπίζοντας με τάλλο προκηρύξεις του Ε.Α.Μ. Τη δύναμή της τη νιώθη ικανή να νικήσει το χάρο. Από τη στιγμή αυτή είναι μια ηρωίδα και περνάει στην αθανασία. Το πλήθος ζητάει να την σώση. Της φωνάζει να σταματήσει. Οι ήρωες όμως δεν υποχωρούν. Κι' η κοπέλλα τραβάει απάνω στα τανκς. 

Ένας γερμανός αξιωματικός σημαδεύει με το πιστόλι του από τη γωνιά και την ξαπλώνει κάτω. Το τρυφερό αυτό βλαστάρι ήταν μια Ρουμελιωτοπούλα. Στο μεγάλο χωριό της Ευρυτανίας πρωτόειδε το φως της ημέρας. ΣΤΕΛΛΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ τ' όνομά της. (σ.σ. Παναγιώτα ήταν το μικρό της και όχι Στέλλα). Στο λιθόστρωτο για τη λευτεριά άφισε το κορμί της. Δυο τάνκς πέρασαν από πάνω της και τώκαμαν λυώμα. Η ηρωική της όμως ψυχή δεν χάθηκε, όχι. Πέταξε στις καρδιές όλων μας. Και θα φτερουγίζει στις καρδιές κάθε Ρουμελιώτη και κάθε Έλληνα δίνοντας τον παλμό όχι για κλάμμα και μοιρολόγι για το χαμό της, μα για μίσος στους δολοφόνους κατακτητές και σιδερένια θέληση να παλέψουμε να την εκδικηθούμε. 

Να πάρουμε πίσω το αγνό της αίμα.

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"