Κυβέρνηση: ο "εμβόλιμος" αντιεμβολιαστής ή καλύτερα ο μεγάλος ιεροεξεταστής ; *

 

Στο σκίτσο : Η κυβέρνηση-Δρακουμέλ κυνηγά τους υγειονομικούς-στρουμφάκια για να εμβολιαστούν, αλλιώς θα τα «φάει», άλλος τρόπος δεν μπορεί να υπάρξει για την Κυβέρνηση  για να εμβολιαστούν.

Μπορούν να γλυτώσουν ;

* Άρθρο-παρέμβαση του Ευρυτάνα συμπατριώτη Κων/νου Πάζιου 

υποψήφιου της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, νομικού

 ( στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" )

Υπάρχει άλλος τρόπος για να εμβολιαστούν;

Και όμως υπάρχει και άλλος τρόπος για να εμβολιαστούν και λέγεται λόγος, όχι φόβος, αλλά λόγος, και μάλιστα υπάρχει όχι μόνο άλλος τρόπος για να εμβολιαστούν αλλά και άλλος τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας, πάντα υπήρχε και θα ήταν αδύνατο να μην υπάρχει, αλλιώς θα ζούσαμε στο Μεσαίωνα και εάν δεν υπήρχε θα  έπρεπε να τον εφεύρουμε. 

Διαβάστε το γιατί, δηλαδή το λόγο.

Άλλο η Επιστημονική αξία του εμβολίου και άλλο οι οικονομικοί ανταγωνισμοί επί του εμβολίου.

Οι δεύτεροι υπαρκτοί δεν αναιρούν την Επιστημονική αξία του πρώτου. Δεν πρέπει να συγχέονται αυτά τα δύο.

Σκεφτείτε πως επειδή τα σπορ είναι εμπορευματοποιημένα σήμερα στη λογική του κέρδους, αυτό σημαίνει πώς δεν πρέπει να παίζουμε μπάσκετ ή ποδόσφαιρο;

Το παιχνίδι έχει τη δική του αυτοτελή αξία, όπως και το εμβόλιο τη δική του Επιστημονική αξία.

Στο όνομα των συμφερόντων δεν μπορεί να καταργηθεί ούτε η αξία της επιστήμης, ούτε και η ομορφιά του  παιχνιδιού.

Σκεφτείτε πόσα εμβόλια έχουμε κάνει πρίν από αυτό.

Άλλο πράγμα η χυδαία, αποσπασματική διαχείριση της πανδημίας και αντιφατική από μέρους των κυβερνήσεων με υγειονομικά πρωτόκολλα λάστιχα που κατά τη ταπεινή  μου γνώμη, αυτή η διαχείριση γέννησε τους όποιους αρνητές, χωρίς φυσικά να φταίνε οι ίδιοι οι άνθρωποι και δεν μιλώ για εκείνους που αναζητούν τη σωτηρία στη συνομωσία, όντας στο περιθώριο της επιστημονικής εξέλιξης, αναπαράγοντας σκοταδισμό με ακροδεξιά επένδυση, αλλά για εκείνο το  υγιές τμήμα της κοινωνίας το οποίο αμφιβάλλει ευλόγως και προβληματίζεται, αμφιβολίες που οξύνθηκαν περαιτέρω και με το κυβερνητικό μέτρο της υποχρεωτικότητας, χωρίς να υπάρξει πραγματικός διάλογος με την κοινωνία επί της ουσίας.

Αυτή η χυδαία διαχείριση ονομάζεται πολιτική και για την ακρίβεια πολιτική διαχείριση ενός φαινομένου.

Άλλο η  υποχρεωτικότητα, ως  νομιμοφανής εκλογίκευση αυτής της διαχείρισης, άλλο η εργαλειοποίηση των ανεμβολίαστων, στους χώρους υγείας με το πρόσχημα των αναστολών -προθάλαμος απολύσεων και με απώτατο σκοπό την πλήρη παράδοση της υγείας στους ιδιώτες, από την Κυβέρνηση.

Άλλο όμως όλα αυτά, ζητήματα μιας θλιβερής πολιτικής της Κυβέρνησης και διαχείρισης αυτής εξίσου θλιβερής, τα οποία είναι αποκρουστικά και άλλο η επιστημονική αξία του εμβολίου.

Μην πετάμε μαζί με τα νερά και το μωρό.

Προστατεύοντας τους άλλους, προστατεύουμε και τους εαυτούς μας, γιατί μας αφορούν οι άλλοι, χωρίς αυτούς δεν υπάρχουμε, όπως δεν υπάρχει ένα ψάρι, χωρίς θάλασσα.

Με αυτές τις σκέψεις προχώρησα ο ίδιος στο εμβόλιο πριν καιρό.

Σήμερα παρατηρείται πώς η μια Κυβέρνηση μετά την Άλλη, παραδίδουν την υγεία ως σύγχρονη αντιλόπη, βορά στα δόντια του ιδιωτικού τομέα, όταν εν μέσω πανδημίας κλείνουν Νοσοκομεία και κόβουν εξακόσια εκατομμύρια από το νέο προϋπολογισμό εν μέσω μάλιστα πανδημίας, όταν πριμοδοτήθηκαν κλινικάρχες με τριάντα εκατομμύρια ευρώ, έχοντας αδιάθετες κλίνες την ώρα που κόσμος πέθαινε σε διαδρόμους. Όταν δε εν μέσω πανδημίας, άφηναν τις κλίνες τους οι κλινικάρχες, αδιάθετες σκοπίμως, διότι ανέβαιναν οι τιμές αυτών, όσο αυξάνονταν ο αριθμός των θανάτων. Όταν η ίδια η Κυβέρνηση επέτρεπε το παραπάνω χρηματιστήριο θανάτου και μάλιστα πριμοδοτούσε τους φιλάνθρωπους κλινικάρχες  για την «κοινωνική αλληλεγγύη» τους στον βασανισμένο λαό, με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Ακριβώς για αυτό πλάι στην επιστημονική αξία του εμβολίου, προβάλλει άμεση και επιτακτική ανάγκη της κοινωνίας για οργανωμένο και θωρακισμένο σύστημα υγείας, όχι με γνώμονα τα κέρδη των μεγαθηρίων του ιδιωτικού τομέα που εμπορεύονται την υγεία αλλά με κριτήριο τον άνθρωπο, του οποίου σήμερα η ζωή έχει καταντήσει  πιο αναλώσιμη και από μπισκότο.

Είναι χαρακτηριστικό πώς στη περιοχή μας στην Ευρυτανία, το Γενικό Νοσοκομείο Καρπενησίου δεν υπάρχει ούτε ΜΕΘ, το 2021 όταν στον αντίποδα ο Νομός μας διαθέτει τον πιο υπέργηρο πληθυσμό της Ευρώπης.

Η Λαϊκή Συσπείρωση  έχει αναπτύξει δράση για τις τραγικές ελλείψεις στην  Νομό Ευρυτανίας με σειρά παρεμβάσεων, κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων - βλέπε  ενδεικτικό απόσπασμα από εκδήλωση της οργάνωσης 15/10/2020

Aκολουθεί  το βίντεο από την απεργιακή Κινητοποίηση στο Καρπενήσι 15/10/2020

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τη φράση του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης  του Δήμου Καρπενησίου, Δημήτρη Γκορόγια :

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΤΕ»

Για αυτούς τους λόγους και για  να μη χαθούν άλλες χιλιάδες  ανθρώπινες ζωές έχουμε χιλιάδες λόγους  να αγωνιστούμε, απαιτώντας εδώ και τώρα μαζί με το   εμβόλιο:

1) Ολόπλευρη πρωτοβάθμια φροντίδα.

2) Επαρκές προσωπικό.

3  Δημιουργία ικανών ΜΕΘ και κλινών.

4) Άμεσες προσλήψεις χιλιάδων νοσηλευτών και γιατρών, πλάι στο υπάρχον ελλιπέστατο προσωπικό.

5) Μαζικά δωρεάν Τέστ και ιχνηλάτηση.

6) Μονιμοποίηση όλου του έκτακτου και επικουρικού προσωπικού των Δημόσιων  Νοσοκομείων.

Έτσι θωρακίζεται και προστατεύεται  ολοκληρωμένα το Δικαίωμα του λαού  στην υγεία και εξασφαλίζεται η ζωή  του λαού μας.

ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ  - ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΜΑΣΤΕ - ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ  - ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΟΥΜΕ

*Ήταν ένα επίκαιρο άρθρο του Ευρυτάνα συμπατριώτη Κων/νου Πάζιου

(φιλοξενήθηκε στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης")