Πάνω στα ψηλά φτερουγίζει η αδάμαστη άυλη μορφή σου παππού. Εκεί που οι λεύτεροι αιθέρες φιλοξενούν τις ανυπότακτες ψυχές!
Κι αν δεν σε γνώρισα ποτέ, άκουσα τόσα πολλά για σένα ατρόμητο Παλικάρι της Ρωμιοσύνης, Απείθαρχο Τέκνο των Κλεφτών και της Ανταρτοσύνης!
78 χρόνια η φωτεινή σου μνήμη σκίζει το σκοτάδι, 78 χρόνια στήνουμε τη σημαία των οραμάτων μας στο φτωχοκάλυβό σου, 78 χρόνια το όνομά σου μας συντροφεύει και μας εμπνέει, 78 χρόνια παραμένεις Ανίκητος!
Και μαζί σου παραμένουμε Ανίκητοι κι εμείς που φέρουμε τη ρίζα σου και τα ιδανικά σου.
Το κορμί σου τσάκισαν τα καθάρματα που σε έπιασαν ύπουλα με προδοσιά, οι θρασύδειλοι φασίστες, μα όχι το πνεύμα και την ψυχή σου.
Το σπίτι σου το έκαψαν οι γερμανοί ναζίδες, το αγροτικό καλύβι σου το πάτησαν μετέπειτα οι αλητοφασίστες, μέσα στην εκκλησιά του χωριού αφαίρεσαν τη ζωή σου με τον πιο φρικαλέο τρόπο οι μαύροι δολοφόνοι της ντόπιας και ξένης τυραννίας, μα εσύ δεν πρόδωσες, δεν κιότεψες, δεν υπέκυψες, στάθηκες ολόρθος ως το τέλος!
7 ορφανά παιδιά με προστάτιδα τη χήρα συντρόφισσά σου, έδωσαν τη μάχη στο στίβο της ζωής και την κέρδισαν κόντρα στις θύελλες και στους δίσεκτους καιρούς που ακολούθησαν το φευγιό σου.
Οι μνήμες, οι διδαχές, παραμένουν ζωντανές. Φυλαχτά ενός λαού που ξεπέρασε το μπόι του όταν αποφάσισε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Ιστορίας. Κι αυτά τα φυλαχτά ιερά, πολύτιμα, ματωμένα, κληροδοτήθηκαν και σε εμάς.
Και θα έρθει η ώρα και η στιγμή που οι παλιοί όρκοι θα βάλουν ξανά φωτιά στο μπαρούτι της Μαχόμενης Ρωμιοσύνης και ο Λαός μας θα αδράξει πάλι τ' Άρματα της Τιμής για το Δίκιο και τη χιλιάκριβη τη Λευτεριά!
Όπως τα ονειρεύτηκες και τα υπηρέτησες και εσύ...
Δόξα και Τιμή σε σένα παππού Γιάννη και σ' όλα τα αθάνατα θεριά της δρακογενιάς σου!
"Με επανάσταση θα διώξουμε τη σκλαβιά..."
(στη μνήμη σου - σαν σήμερα 17/7/1945)
28 σχόλια:
Δεν θ' αργήσει ο καιρός παππού, που θα ειπωθούν και θα γραφούν όλα!
Μην περιμένετε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή....
Βαριά η κληρονομιά του. Η παλικαροσυνη του και η λεβεντιά του δείχνουν το δρόμο. Θα τον προχωρήσουμε συντροφε, και στα δύσκολα θα αχολογας: μ επανάσταση θα διώξουμε τη σκλαβιά...
Αθάνατος!
Ποτέ ξανά φασισμός
Τον πάτησες το θάνατο σύντροφε Γιάννη,
Σε μνημονεύουνε τ' αγγόνια σου,
Τα παιδιά σου είναι περήφανα για την κληρονομιά που τους άφησες.
Σε μνημονεύουνε κι οι "ξένοι" που σε μάθαν απ'τις ιστορίες.
Δεν υπάρχει θάνατος όταν αγωνιζεσαι για τον άνθρωπο,
Δεν υπάρχει θάνατος όταν αγωνιζεσαι για το δίκιο,
Δεν υπάρχει θάνατος όταν αγωνιζεσαι!
ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΤΗ ΦΛΟΓΕΡΗ ΠΕΝΑ ΠΟΥ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ. ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΣ ΖΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΣΟΥ.
Προσυπογράφω απόλυτα σύμφωνος.......το εκπληκτικό σχόλιο του Jorge..........πράγματι ο άνθρωπος ζει παντοτινά μέσα από τους αγώνες και την προσφορά του για το καλό του συνόλου............ λυπάμαι όμως για τη σημερινή μας κατάντια!!!!!!!!!!!!!
Είναι πραγματικά συγκινητικό να έχεις τέτοια βιώματα και αναμνήσεις. Τιμή στους ανθρώπους εκείνους των αγώνων και της αξιοπρέπειας. Να θυμόμαστε πάντα τις παρακαταθήκες τους και την προσφορά τους.
Την καλησπέρα μου.
Αυτά είναι τα αληθινά τρισάγια.
Αθάνατος.
Μία εμβόλιμη παρέμβαση...
Φίλες και φίλοι, όσοι από εσάς σχολιάζετε ως ανώνυμοι, παρακαλείσθε στην αρχή ή στο τέλος του σχολίου σας να προσθέτετε ένα όνομα ή ένα ψευδώνυμο (ότι επιλέξετε εσείς) ώστε να ξεχωρίζουν αναμεταξύ τους οι διαφορετικοί σχολιασμοί.
Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια στα πάντα ενδιαφέροντα σχόλιά σας...
Λευτεριας λιπασμα
οι ηρωικοι νεκροι μας.
Αγωνας ως την τελικη νίκη.!!
Ευγε και ειδικα για τον επιλογο.
Αθάνατος μέσα από τα παιδιά του, τα εγγόνια του, τα δισέγγονα του και μια υπόσχεση ότι δε θα αφήσουμε ποτέ να ξεχαστεί η μαρτυρική του θυσια.
Παππού, πατέρα, μάνα, θείε δεν πεθάνατε, ούτε ηττηθήκατε. Όσο ανεμίζουν στους δρόμους οι κόκκινες σημαίες του αγώνα θα ζείτε και θα είστε δίπλα μας, θα ζείτε και θα χαμογελάτε από εκεί ψηλά.
Ήρωες άπαρτα βουνά
ήρωες με δώδεκα ζωές
κάστρα του Ολύμπου
και του παρνασσού φαντάσματα
ήρωες μεσ στα χαλάσματα
Αίματα κόκκινο νερό
αίματα ποτάμι βουερό
πυρ στην Αλαμάνα
και φωτιά στο Γοργοπόταμο
και φωτιά στο Γοργοπόταμο
Εμπρός αδέρφια εμπρός
κι είναι μαζί μας ο λαός
στα πιο μεγάλα μας τα κατορθώματα
μεσ στις πέτρες και στα χώματα
Θάνατος μαύρος αδερφός
θάνατος θα γίνω αθάνατος
πυρ στην Αλαμάνα
και φωτιά στο Γοργοπόταμο
και φωτιά στο Γοργοπόταμο
Αέρας στις κορφές
μαύρο φεγγάρι στις καρδιές
έλα και πάρε μόνος σου τη λευτεριά
με τραγούδια όπλα και σπαθιά.
Θα κάνουμε τα πάντα για να βρουν τη δικαίωσή τους οι Αγώνες των παππούδων μας, ηρώων στον τον Γιάννη.
ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ....
ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ....
Η ΖΩΗ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ ΜΕ ΣΗΜΑΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΜΠΟΥΡΛΑ....
ΑΘΑΝΑΤΟΣ !
Θα στέκει υπερήφανος εκεί πάνω για τους άξιους απογόνους του. Τιμή και δόξα στον ηρωικό παππού και συγχαρητήρια γι αυτό το ιερό τρισάγιο μνήμης που κάνεις. Καλή δύναμη, Ευρυτάνα!
μαζί σου παραμένουμε Ανίκητοι κι εμείς που φέρουμε τη ρίζα σου και τα ιδανικά σου. E. I.
Ολοι, όσοι πιστεύουν
με δυνατό νου
και καθαρή καρδιά.
Αστοριανή
ΝΥ
Τιμή και δόξα σε όσους έγραψαν με το αίμα τους το όνομά τους στο μεγάλο βιβλίο των ηρώων του λαού!
Αθάνατος!
Τιμή και δόξα στον παππού Γιάννη, τιμή και δόξα σε όλους τους παππούδες που έπεσαν ηρωικά για την λευτεριά τού λαού μας.
Θα δικαιώνοταν ο αγώνας τους, αλλά η πληγή των εφιαλτών είναι διαχρονική σε τούτον δω τον τόπο.
O λαός δεν ξεχνά
τα εγκλήματα του φασισμού και των δοσίλογων.
Αθάνατος.
Σ.Μ.
Οι άνθρωποι μένουν αθάνατοι όταν αφήνουν παρακαταθήκη όμορφους αγώνες και τότε τους έχουμε ζωντανούς στο μυαλό και την καρδιά μας. Το χνάρι που άφησε ο αγωνιστής παππούς σου, Ευρυτάνα, είναι η πυξίδα του αγώνα για μια κοινωνία δίκαιη και ελεύθερη. Ο άδικος χαμός του, δικαιώνεται όταν γενιές αργότερα, κρατάμε ακόμα τη σκυτάλη του αγώνα και συνεχίζουμε τις μάχες από διαφορετικό μετερίζι. Ο άδικος χαμός του δικαιώνεται, όταν στο σήμερα, ένας εγγονός του εμπνέεται και γράφει τόσο ψυχωμένα λόγια. Κι από κει ψηλά, θα αγναντεύει και θα νιώθει περηφάνια που η σπορά του ήτανε γόνιμη και το αίμα του έγινε το δομικό υλικό για να αυγατίσουν οι αγώνες. Αθάνατος!!!
Ιχνηλάτη σε αγαπάμε.
Συνέχισε δυναμικά.
Ένα μήνα νωρίτερα (15-6-1945), ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο δημιουργόςτου ελληνικού αντάρτικου, ο Άρης Βελουχιώτης, έδωσε δραματικό τέλος στην ενορχηστρωμένη απόπειρα εξόντωσής του. Έτσι έκλεισε οριστικά ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών κι άνοιξε διάπλατα εκείνος του αίματος, του μονόπλευρου εμφυλίου, της "σφαγής των αμνών".
Αυτό που επακολούθησε την βαθιά λαθεμένη "συμφωνία της Βάρκιζας" δεν έχει ιστορικό προηγούμενο για τον τόπο μας, από άποψη απροκάλυπτης βαρβαρότητας, προστυχιάς και ωμότητας. Η ταφόπλακα στην ελπίδα είχε ήδη μπεί, η περίοδος που ακολούθησε ήταν εκείνη της θλιβερής εξόντωσης χιλάδων αγωνιστών, προοδευτικών πολιτών, τίμιων ανθρώπων που πήραν μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, στήριξαν, είδαν με συμπάθεια ή έστω με ευμενή ουδετερότητα την ηρωική προσπάθεια της διπλής απελευθέρωσης του λαού.
Το απερίγραπτα φρικτό τέλος του παππού σου αγαπητέ φίλε μου είναι εκδοχή, αποτέλεσμα και εν πολλοίς συνέπεια της "πολιτικής ασυνέπειας" του Φλεβάρη.
Ζήσε στον μέγιστο βαθμό το γεγονός
ότι είσαι δικαιούχος μιας τέτοιας ιστορικής κληρονομιάς , "αυτό δεν μπορεί κανείς να σου το πάρει"!
Έχουμε τη γνώση έχουμε και τη θέληση, όσοι συνεχίζουμε στο δρόμο του ταξικού κινήματος:
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ, ΠΑΘΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΘΑΜΕ!
Beautiful blog
Ευχαριστούμε πολύ για τις πολυπληθείς επισκέψεις και τις αναδημοσιεύσεις.
Ένα ξεχωριστό μεγάλο ευχαριστώ σε όσους τιμήσατε με το σχόλιό σας ειδικά αυτή την ανάρτηση.
Α θ ά ν α τ ο ς
ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ!
Είσαι ο παππούς όλων μας!! Μέσα από την ηρωική μορφή σου ο καλύτερος φόρος τιμής που μπορούμε να κάνουμε για τη θυσία σου είναι η υπόσχεση ότι οι επόμενοι συνεχίζουν και θα συνεχίζουν τον αγώνα ώσπου οι ιεροί στόχοι να επιτευχθούν μέχρι οι κοινωνίες να αλλάξουν έως και ότου να επικρατήσει η ανθρωπιά, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και η πραγματική ελευθερία στους λαούς αυτού του κόσμου.
Είναι μια ευθύνη που οφείλουμε να την εκπληρώσουμε αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Είναι η παρακαταθήκη που μας άφησες. Αθάνατος.
Δημοσίευση σχολίου