Του ΕΡΓΑΤΗ - ένα διαλεχτό ποίημα του Ρήγα Γκόλφη*

 

Του ΕΡΓΑΤΗ

Ένας χορός αδέρφια μου είν' η ζωή εδώ κάτου.

Να τονέ σύρουμε όλοι μας ελάτε αγκαλιασμένοι,

κι όποιος λεβέντικα ακλουθά μακρύ το πάτημά του,

κι όποιος λυγίζεται άγουρα και καταγή απομένει.

Κι ας μην τραβάμε αβόλεφτα, τυφλά κατά το δρόμο

που χάραξαν απελπισμού κ' υπομονής σκοτάδι,

μ' ας δώσουμε τα χέρια μας στης λευτεριάς το νόμο 

και γύραθε ας σκορπίσουμε κ' ενός ρυθμού το χάδι.

Αληθινά τα μάτια μας μέσα στον παιδεμό μας,

ας νιώσουνε τον Τύραννο που τάθελε κλειστά,

και πως το χέρι που κρατάει σφιγμένο το λαιμό μας

μάς καάρφωσε τις όψες μας σαν έργατα φριχτά.

Στη νέα τη στράτα ανέγγιχτο θ' αφήνουμε το χώμα,

τι θα πατάμε του Άσπλαχνου τις χίλιες τις μορφές 

και τα πεδούκλια σπάνοντας θε να τηράμε ακόμα

οι Πόρτες που διαβαίνουμε να μη σταθούν κρυφές.

Και ας χυθεί παντού το φως της Νίκης κ' η γαλήνη,

σαν απλωθεί η αγάπη μας κι ως των ανθών το χνούδι,

αχ! τότες άλλο αδέρφια μου εδώ δε θ' απομείνει

παρά ο χορός μας να τραβάει μ' ένα γλυκό τραγούδι.

{Σπάνιο ποίημα που τιτλοφορείται "Ζωή κι Ανάσταση" και φέρει ως υπότιτλο "Του ΕΡΓΑΤΗ" - από τον διαπρεπή λόγιο Ρήγα Γκόλφη (1886-1958) φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Δημητριάδη ο οποίος κατάγονταν, εκ του πατρός του, από το Καρπενήσι}

* ΥΓ: ΑΠΕΡΓΙΑ 9/4/2025 : 

Κανείς για δουλειά. 

Να νεκρώσουν τα πάντα!

✓ Απεργιακή Συγκέντρωση στην Κεντρική Πλατεία Καρπενησίου στις 11 π.μ.

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"