Τέκνο του κατατρεγμού

Η προτομή του Γιώργη Καραΐσκάκη στο μοναστήρι του Προυσού Ευρυτανίας (φωτο: "Ευρυτάνας ιχνηλάτης")

ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ! Τι να πρωτοπείς άραγε σε πέντε αράδες; Θα 'χουμε ωρέ, θα 'χουμε να μολογάμε, μιας κι ο χειμώνας αλλά και ο «χειμώνας» προβλέπεται μακρύς!

Ανυπόταχτος και επαναστάτης! Απείθαρχος απέναντι σε κάθε δεσποτισμό και εξουσία, ανεξαρτήτως μεταμφίεσης ξένης ή ντόπιας.

Παλικάρι ακέριο, ο πολεμιστής της λευτεριάς, ο χαλαστής του άδικου και της εκμετάλλευσης του φτωχού ραγιά. Ένας «μούλος», όπως αυτοαποκαλούνταν, νόθος γιος μιας καλόγριας η οποία αψήφησε τα υπερσυντηρητικά ήθη των καιρών για χάρη του πλανευτή έρωτα.

Κι' αυτός, σπορά του πάθους, μα και τέκνο του κατατρεγμού, μονάχος στους πέντε δρόμους από μια σταλιά παιδί, να τον κυνηγούν και να τον τυραννάνε οι προύχοντες και οι ισχυροί, έμαθε να ψυχοπονάει τον καταπιεσμένο και να απεχθάνεται τον καταπιεστή. Και για κείνους τους καταφρονεμένους έκαμε τη σπάθα του ρομφαία του δίκιου. 

Τον μίσησαν Τούρκοι κι Έλληνες, δυνάστες και προσκυνημένοι, οι Αγγλοσφουγγοκολάριοι Μαυροκορδάτοι και τα τσιράκια τους, οι πλουτοκράτες και οι τσιφλικάδες. Τον λάτρεψε όμως η φτωχολογιά και οι αληθινοί επαναστάτες. Κι έτσι έμεινε αθάνατος στη συλλογική συνείδηση του λαού. 

Πόσα αλήθεια έχουμε να διδαχτούμε από τον ατίθασο «Γύφτο του '21», αυτό τον αετό που ακόμη και τώρα στέκει εκεί ψηλά στα σύννεφα που σκεπάζουν τ’ αγαπημένα του Άγραφα, αντάμα με το μεγάλο αδερφό του τον ασυμβίβαστο Κατσαντώνη και το εγγόνι τους τον Άρη. 

Και με κείνο το γνωστό το δικό του τρόπο, το λεβέντικο, το μπεσαλίδικο, θα μονολογεί βλέποντας τα σημερινά βάσανα της Ρωμιοσύνης:

«Μωρέ δεν έχετε @ρχίδι@ εσείς σήμερα; βγάτε ωρέ στο κλαρί και γ@μ@τε τους»!

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"