Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Στον απόηχο των… εκλογών (και ο νοών νοείτω) !



ΞΕΣΠΑΣΜΑ

«Πικρά το λένε τα πουλιά, πικρά το κελαηδούνε
κι οι τάφοι μες στις καταχνιές ρουφάν χολή τ’ απόηχο.
Τα παλικάρια μας βουβά, σκυφτά, ταπεινωμένα,
μονάχα μέσα στα βουνά κι απ’ όλους προδομένα
τ’ αγαπημένα τους φιλούν τα όπλα και δακρύζουν.
Σε μάχη δε νικήθηκαν. Στη φρίκη του πολέμου
κι αν πόνεσαν δεν τρόμαξαν και βάσταξαν ταμπούρι
και νίκησαν και λάμψανε με την Αθανασία.
Και τώρα αυτά τ’ ατρόμητα, τα θεία παλικάρια
ενώ φοράνε τ’ άρματα κι ενώ η ψυχή τους βράζει,
τους λέν να τα πετάξουνε, τους λέν να σκλαβωθούνε.
Σαν πουλημένα πρόβατα τ’ αφήσαν οι μεγάλοι
οι άνανδροι και φύγανε. Σχοινί, φωτιά, ντουφέκι
να τους περάσει στο λαιμό και στης καρδιάς τα φύλλα.
Κι όσοι πουλάνε τους λαούς με προδοσιά και δόλο
φίδια οι κατάρες να γεννούν, χαράμι όσα λάβουν.
Πικρά το λένε τα πουλιά, πικρά το κελαηδούνε
κι οι τάφοι μες στις καταχνιές ρουφάν χολή τ’ απόηχο.
Φωτίζει ο ήλιος σκλάβα γη κι η άνοιξη π’ ανθίζει
τους σκλάβους λες κι αναγελάει μ’ όσα φορεί στολίδια.
Κατάρα ίσως ή ευχή τη συμφορά μας δίνει;
Μήπως τα όσα εγκλήματα, καιρός να πληρωθούνε;
Μήπως το θέλημα θεού ξανά ν’ αδελφωθούμε
να μας ποτίσει ένας καϋμός, να λείψουν οι προδότες,
πιο λεύτεροι να γίνουμε; Ποιός ξέρει; Ποιός αλήθεια;
Άνοιξη που σε σκλάβα γη γελάς μυριανθισμένη
δέσε καρπούς για λεύτερους, ποτέ, ποτέ για σκλάβους!» 


(Το δυσεύρετο ποίημα που επιλέξαμε  υπό τον τίτλο “Ξέσπασμα”, ανήκει στον αλησμόνητο νεαρό Ευρυτάνα ποιητή Δώρη Άνθη -κατά κόσμο Νίκο Ζωγραφόπουλο-  που υπήρξε πρωταντάρτης του Άρη και Ελασίτης καπετάνιος και ο οποίος,  για να υπερασπιστεί τα παιδιά του λόχου του, έπεσε από αγγλικό τανκ στα Δεκεμβριανά, απάνω στον ανθό της νιότης του… μόλις στα 24 του χρόνια!).

ΥΓ. Για τον Δώρη Άνθη δείτε,επίσης, και...  1  2  3  4  5


16 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Οι Ευρυτάνες -και όχι μόνο- οφείλουμε πολλά στο μεγάλο διανοούμενο συμπατριώτη μας Μιχάλη Σταφυλά που διέσωσε τούτα τα σπάνια ποιητικά διαμάντια του αξέχαστου Δώρη Άνθη!

polimnia είπε...

΄Οσοι πουλάνε τους λαούς με προδοσιά και δόλο, φίδια οι κατάρες να γεννούν, χαράμι όσα λάβουν........ Αναρωτιέμαι με τι δυσκολίες ίσως και κίνδυνο διασώθηκαν αυτά τα ποιητικά διαμάντια. Δεν ξέρω να γράφω όμορφα λόγια, μα ξέρω τα αισθήματα που με κατακλύζουν διαβάζοντας τις αναρτήσεις αυτού του "τόπου".Ευχαριστώ.

KOYKLITIS είπε...

Εξαιρετικό το ποίημα αν και δεν βλέπω να έχει κάποια σχέση με τις επερχόμενες εκλογές...

Aris είπε...

Φιλε Ευρυτανα ιχνηλατη, εξερευνεις και φερνεις στο διαδικτυακο φως σπανια ντοκουμεντα μοναδικης αξιας . Ευχαριστουμε, νασαι καλα φιλε.

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

"Μήπως το θέλημα θεού ξανά ν’ αδελφωθούμε
να μας ποτίσει ένας καϋμός, να λείψουν οι προδότες,
πιο λεύτεροι να γίνουμε; Ποιός ξέρει; Ποιός αλήθεια;"

.
.
.
.
.

!!!

doctor είπε...

ΘΑΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΔΩΡΗ ΑΝΘΗ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΗ ΡΗΓΙΣΣΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!
ΕΥΓΕ ΦΙΛΤΑΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ!!!!

ΚΑΛΗ ΓΚΕΛΜΠΕΣΗ είπε...

...Κι ακριβώς επειδή ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να ξαναβρεθεί μολύβι και χαρτί τέτοια κατάντια να ματαζωγραφίσει, παρά μονάχα την ακριβώς αντίθετή της,
και μια κι ο ...ήχος των εκλογών ακούγεται δυνατά,
ας κάνουμε τον απόηχο των εκλογών ν' ακουστεί μύρια ντουφέκια που λαλούνε και δεν παραδοθήκανε σε ψεύτικες και πρόστυχες ενότητες, τις τάχα εθνικές,
τις μετενομαζόμενες δήθεν αριστερές με Τσίπρα ή Λαφαζάνη,
που το λαό θα ψήσουνε στων αστών το χρυσαργυρένιο καζάνι, όμοια μ' όλους που τρία μνημόνια ψηφίσανε ή και με διάφορους τρόπους απλά στηρίξανε...

Έχουμε λύση κι επιλογή το δρόμο στους παπατζήδες να κλείσουμε;
Ναι, μία και μοναδική.
ΚΚΕ ΔΑΓΚΩΤΟ, νά 'χουμε σε πρώτη φάση τουλάχιστον γερή αντιπολίτευση και ταυτόχρονα ν' αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης υπέρ των ταξικών δυνάμεων και του ΚΚΕ μέσα στο λαϊκό κίνημα,
να πάρει ο λαός αποφασιστικά και οργανωμένα θέση μάχης οπλισμένος με ταξική συνείδηση και ταξικό προσανατολισμό.

Είναι πολύ πονηροί οι καιροί κι εξόχως επικίνδυνοι για το λαό, τους λαούς, και περιθώρια για εκπτώσεις στην ταξική συνείδησή μας και τη συνείδησή μας γενικότερα, δεν υπάρχουν.
Κινδυνεύεουν τα κεφάλια μας, κινδυνεύουν τα παιδιά μας, κινδυνεύουν τα εγγόνια μας, κινδυνεύει η ανρθρωπότητα...
Κι ο νοών, νοείτω.

Φυσιολάτρης! είπε...

Eπειδή.....

με χίλια ονόματα μια χάρη
ακρίτας ειτ' αρματολός
αντάρτης κλέφτης παλικάρι
πάντα ειν' ο ίδιος ο λαός

....ο δρόμος της χειραφέτησης είναι γνωστός....και τον έδειξαν τότε εκείνοι στα βουνά μας!!!!

-Ενας συνειδητά απέχων πλέον.....από την εκλογική φάρσα του συστήματος.

Άρης Άλμπης είπε...

Πόσοι φλογεροί ποιητές να χάθηκαν εκείνη τη φοβερή περίοδο της Ιστορίας μας! Που δόθηκαν στον αγώνα, χωρίς να διανοηθούν να λουφάξουν στην άκρη τους και στα χαρτιά τους!
Ίσως κάποια στιγμή, να έγραφε ο Δώρης:
Όσοι πουλάνε τους λαούς με προδοσιά και δόλο,
βρίσκουν στυγνούς αγοραστές με χρήμα δανεικό,
και οι λαοί που πέφτουνε σαν πρόβατα στο φόβο,
γίνονται σκλάβοι και ζητούν καινούριο αφεντικό.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...


Mια εμβόλιμη παρέμβαση:

http://eyrytixn.blogspot.gr/2015/01/blog-post_19.html


και...

καλή συνέχεια στα πάντα ενδιαφέροντα σχόλιά σας.

kapetandiamantis είπε...

ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ, ΠΑΝΤΑ ΨΗΛΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΙΘΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΥΓΕΝΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ.
ΧΑΙΡΕ ΤΩ ΣΕ, ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ !

Άιναφετς είπε...

Σφίγγεται η καρδιά μου κάθε φορά που διαβάζω τα ποιήματα αυτού του νεαρού Νίκου που θυσιάστηκε για να έχουμε "εμείς" μια καλύτερη ζωή... το πάθημα του, δεν μας έγινε μάθημα...

Dennis Kontarinis είπε...

Υπέροχο ποιήμα. Λέει τόσα πολλά.
Νάσαι καλά φίλε.

BloG-_o_-SatIRuS είπε...

Καλησπέρα!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Καλή δύναμη-ψυχή βαθιά!

άγριο κυκλάμινο είπε...

Αγαπητέ Ευρυτάνα Ιχνηλατη, έχεις και τα δικά μου ένθερμα συγχαρητήρια για την εξαιρετική σου ανάρτηση. Ο σπουδαίος αντιστασιακός ποιητής μας Δώρης Ανθης είναι από τους αγαπημένους μου, δυστυχώς όμως στην Ευρυτανία δεν έχει αναδειχθεί όσο θα του άξιζε. Χαίρομαι λοιπόν κάθε φορά που μας παρουσιάζεις στο υπέροχο μπλογκ σου τέτοια εκλεκτά ποιήματα με τόσο υψηλά νοήματα.

Τώρα.., όσοναφορά το συγκεκριμένο σπάνιο ποίημα του Δώρη Ανθη που ομολογώ πως δεν το γνώριζα, έχω να πω ό,τι κυριολεκτικά ανατρίχιασα με τη διαχρονικοτητά του. Φλογεροί στίχοι για τη σκλάβα χώρα μας και το λαό μας, για τους προδομένους αγωνιστές, μα και την προσμονή της νέας ανάστασης. Μαχητικότητα και ευαισθησία μαζί , μας δωρίζει.. ο Δώρης!! και πιστεύω ότι τα ποιητικά αριστουργήματα αυτού του νεαρού παιδιού που θυσιάστηκε στον αγώνα και έφυγε τόσο πρόωρα, συγκινούν κάθε ελεύθερο άνθρωπο.

Οι λαοί έχουν ελπίδα για μια καλύτερη ζωή όταν ξεσηκώνονται και επαναστατούν και όχι όταν εναποθέτουν μοιρολατρικά τις προσδοκίες τους μονάχα σε μια κάλπη, άλλωστε αυτό το έχει δείξει η ιστορία πολλές φορές.Η αληθινή κόκκινη και απελευθερωτική ψήφος είναι εκείνη που δίνεται στους καθημερινούς δρόμους του αγώνα.