 |
| Το ιστορικό γιοφύρι της Βίνιανης - φωτο : "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
Γιοφύρια
αιώνια
βέρα του ανθρώπου με τη φύση
των
νερών τροβαδούροι
της
μνήμης περατάρηδες
των
καιρών ακρίτες
του
φεγγαριού φανοστάτες
αχ,
εσείς γλυκόλαλα πέτρινα ποιήματα
κρατάτε
γερά
|
12 σχόλια:
Πραγματι,
πετρινα ποιηματα
ειναι τα γεφυρια μας!!
Καλημέρα φίλε μου.
Στ΄αλήθεια είναι ένα πέτρινο ποιήμα τούτο το γεφυράκι.
Νάσαι καλά.
Όμορφοι στίχοι γι’ αυτά τα πέτρινα ποιήματα,
που αντέχουν ακόμα!
Πόσοι ξωμάχοι διάβηκαν με ήλιο, με φεγγάρι,
παλεύοντας για το ψωμί, μα και τη λευτεριά!
Ωραιότατο!!!
Ποίημα !!!
ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΦΙΛΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτές οι ομορφιές ...
Υπέροχοι οι στίχοι σου.....Ευρυτάνα.....εξαιρετική όμως και η φωτογραφία του γεφυριού!!!!!!!!!
Πιο εύστοχος τίτλος για το ποίημα και τη φωτογραφία δεν θα μπορούσε να υπάρξει! Εξαιρετικά όλα!!
χτίζεις λέξεις σαν πέτρες δεμένες η μια δίπλα στην άλλη, και δημιουργείς ένα ποίημα "γεφύρι",για τους αναγνώστες σου.Ευχαριστούμε..
έτσι είναι γη παρελθόν... ΜΗ ΛΥΓΑΤΕ
Nα είστε όλοι καλά, ευχαριστούμε για τα εγκάρδια σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου