Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

Τα σπιτάκια που περπατάνε!


Μια ματιά στο παρελθόν μέσα από τα μάτια των παιδιών!

<< Για πρώτη φορά ένα παιδί του Κρίκελλου βλέπει το τραίνο στο Λιανοκλάδι. Είναι η ώρα που φεύγει για τη Λάρισα. 

"Κύριε, κύριε", φωνάζει ξαφνικά ο Κώστας: 

-"Κοίταξε σπιτάκια περπατάνε.... Και το πρώτο καπνίζει.... Θα κάνουν το φαΐ τους..."

-"Παιδιά, αυτός είναι ο σιδηρόδρομος", είπε ο δάσκαλος. 

-"Α!.." έκαμαν όλα τα παιδιά και τα παράθυρα γεμίσανε κεφαλάκια...>>


(του αείμνηστου Ευρυτάνα εκπαιδευτικού και συγγραφέα Γιάννη Βράχα (1910-1993) - Παιδικό ανάγνωσμα για τις τάξεις Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ / "Εκδρομές-Υγεία-Χαρά-Μόρφωση" / "Εκδοτικός οίκος ο σοφός κένταυρος", τρίτη έκδοση βελτιωμένη, 1963)  


16 σχόλια:

Woman in Blogs είπε...

Η φαντασία των παιδιών! (Θυμήθηκα και μια ανάλογη περιγραφή για τα τρένα του Λουντέμη...)
Καλή συνέχεια, Ευρυτάνα!

Aris είπε...

Καποτε,
προτου την εποχη των ταμπλετ και των "εξυπνων" κινητων.
Ωραιο.!!

Κική Κωνσταντίνου είπε...

πωπω απιστευτο!!!!

καλημερα φιλε μου

Giannis Pit. είπε...

Ο Μαγικός κόσμος των παιδιών. Πραγματικά υπέροχο.
Την καλησπέρα μου Ευρυτάνα.

kapetandiamantis είπε...

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!

Αστοριανή είπε...

...τρυφερό, σαν τα παιδιά..........

ΣΑς σκέπτομαι

Υιώτα, ΝΥ

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ωραιότατο! Αλλά και πολύ φυσικό να κάνουν τα παιδιά προέκταση των βιωματικών τους εντυπώσεων στο καινούργιο, στο πρωτόφαντο.
Θυμίζω το γνωστό μάλλον ανέκδοτο, που, θέλοντας να καταδείξει την αποξένωση που έχουν τα παιδιά από τη φύση στα χρόνια μας, αφηγείται το περιστατικό ενός παιδιού που μιαν άνοιξη πάει εκδρομή με τους δικούς του στη φύση και όταν βλέπει κάποια κοτόπουλα σ' ένα χωραφάκι, ρωτάει τι είναι αυτά. "Κοτόπουλα", του λέει η μαμά του. " Κοτόπουλα; Α! Κι είναι ανθισμένα επειδή είναι άνοιξη;;"

Χαιρετισμούς. Μ' αρέσει που ισορροπείς τις ιστορίες σου, θεματολογικά, ανάμεσα σε σοβαρά, ιστορικά, συνταρακτικά πράγματα αλλά και σε απλά, ευχάριστα και ευτράπελα..

doctor είπε...

ΟΝΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΕΣ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ!
ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!

PHOTO ΤΙΤΛΟΙ είπε...

Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.
Αλβέρτος Αϊνστάιν

Φυσιολάτρης! είπε...

Σκέψου ότι πριν από τόσα χρόνια......τα παιδάκια του Κρίκελου Ευρυτανίας γνώριζαν για πρώτη φορά το σιδηρόδρομο!!!!!!!!Σήμερα μετά πάλι από τόσα χρόνια.......στην Ευρυτανία αγνοείται (συγκοινωνιακά εννοώ) η σιδηροδρομική σύνδεση!!!!!!!!Το τρένο περνάει από τη Λαμία και τα πέριξ......κι από εκεί και επάνω......άγονη γραμμή!!!!!

Memaria είπε...

"Σπιτάκια που περπατάνε"!
Πόσο αθώο, πόσο γλυκό, πόσο παιδικό!
Καλή Κυριακή!

άγριο κυκλάμινο είπε...

Μας πήγες ένα πολύ όμορφο ταξίδι σε μία αλλοτινή ωθώα εποχή!!! Σίγουρα η παιδική φαντασία εντυπωσιάζει και κάνει να διαγράφεται στα χείλη μας το πιο γλυκό και τρυφερό χαμόγελο. Πραγματικά Ευρυτάνα μου σε θαυμάζω διότι εκτός από τον εξαιρετικό τρόπο που γράφεις ο ίδιος , διαθέτεις και το ταλέντο να ξεψαχνίζεις σπάνια θέματα. Φαντάζομαι ότι η βιβλιοθήκη σου θα είναι εξαιρετικά πλούσια. Καλή σου μέρα!

drastiria είπε...

Όμορφο το blog σου. Καλώς σε βρήκα!

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Η παιδική αθωότητα, η νοσταλγία και η ευρηματική πένα του συγγραφέα-εκπαιδευτικού. Μικρό αλλά περιεκτικό σε εικόνες και ήθη μιας αλλοτινής εποχής.Εξαίσιο Ευρυτάνα!

Άιναφετς είπε...

Βαθιά όμορφο και μελαγχολική η διαπίστωση, "πως πάνε αυτά" τώρα έχουμε την τεχνολογία που όλα τα εξηγεί...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να είστε όλοι καλά, σας ευχαριστούμε για τις επισκέψεις και τα σχόλιά σας.