Στους ίσκιους των πεύκων.
Σήμερα είναι Κυριακή. Κάτι ξεχωριστὸ έχει τούτο το πρωί. Τα παιδιὰ είναι ξαπλωμένα στους ίσκιους· είναι σαν ξεχασμένα κάτω απὸ τα δέντρα· ξεκουράζονται.
Πεύκο, ευλογηµένο πεύκο!
Απὸ τις χαραμάδες των κλαδιών του βλέπουν τον ουρανό. Τα κλαδιά του σκίζονται σε πολλὰ κλαδιὰ μικρότερα, κι αυτὰ πάλι σε άλλα µικρὰ µικρὰ παρακλάδια, που μοιάζουν με αµέτρητα ψηλὰ σκοινιά, κοµποδεµένα σαν τα δίχτυα.
Τα φύλλα του, που είναι σα βελόνες, γίνονται κρόσσια, και κει μέσα παίζει ο αέρας κιο γαλάζιος ουρανός.
Σαλεύει τ πεύκο, κι η άκρη του ίσκιου του σαλεύει μαζί. Φυσάει σα µακρινὴ θάλασσα. Να μπορούσαν ν’ ακούνε ξαπλωµένοι ώρες πολλὲς αυτὸ το νανούρισμα.
Μόνο η µάνα τους θα τους έλεγε τόσο καλὸ τραγούδι, όταν τα είχε στην κούνια.
Δεν είπε η βοσκοπούλα την άλλη φορά, πως τα δέντρα έχουν χάδι και χαϊδεύουν; Όλα τα παιδιὰ νιώθουν αυτὸ το χάδι.
Πεύκο ευλογημένο!..
(Από το εμβληματικό αναγνωστικό "Τα ψηλά βουνά" του σπουδαίου Ευρυτάνα λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ήταν το πρώτο αναγνωστικό που γράφτηκε στη δημοτική γλώσσα εν έτει 1918)
14 σχόλια:
Το πρώτο αναγνωστικό στη δημοτική 1918 !!
Κάθε δέντρο και μία ανάσα ζωής.
Ωραίο κυριακάτικο ανάγνωσμα
Σ.Μ.
τα δέντρα έχουν χάδι και χαϊδεύουν
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ !!!!!!!
Άιντε ν ακούς τ αηδόνι τ αηδόνι πως λαλεί να παντρευτεί γυρεύει.Και την τρυγόνα κάλεσε γυναίκα να την πάρει.Σαν τ άκουσε κι η πέρδικα πολύ της λακοφανη....
Πεύκο ευλογημένο, σου χρωστάμε, το ίδιο και σε όλα τα δέντρα. Χωρίς εσάς τι να αναπνεύσει ο άνθρωπος;
Τα Πευκάκια, τα τόσο εύφλεκτα, (όσα απέμειναν), μας δίνουν πολύτιμη σκιά και δροσιά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες! Στην αρχαιότητα δεν υπήρχαν, τα έφεραν οι Έλληνες από την Μικρά Ασία!
Για το βιβλίο του συντοπίτη μας του αείμνηστου Ζαχαρία Παπαντωνίου τι να γράψει ένας μαθηματικός... πέραν του ότι νομίζω ότι λείπει από τα αναγνώσματα των μικρών παιδιών σήμερα και αυτό φαίνεται στον τρόπο που αυτά ζούνε και μέασ και έξω απ τ ασχολειά τους...
Όσον αφορά στο πεύκο όπως και κάθε είδος της χλωρίδας έτσι κι αυτό εάν ο άνθρωπος το άφηνε στη δική του επιλογή των θέσεων που θα ευδοκιμεί ΟΛΑ ΚΑΛΑ, αλλά πάει ο άνθρωπος και το φυτεύει π.χ. ανάμεσα στα έλατα και δημιουργεί έτσι ιδανικό τρόπο να κάψει και τα ελατοδάση....
Ήξερε εκείνο που φύτρωνε... Ήξεραν και οι παλιότεροι να εκμεταλλευτούν όχι μόνο τον ίσκιο του, αλλά και το εξαιρετικό του ρετσίνι...Σήμερα αυτά θεωρούνται ξεπερασμένα Και ο ίσκιος και το ρετσίνι... Ο ίσκιος βρίσκεται κάτω από πληρωμένες ομπρέλες θαλάσσης και το ρετσίνι αντικαταστάθηκε από χημικά .....ΔΥΣΤΥΧΩΣ όπου να κοιτάξω βλέπω ότι πάμε ασταμάτητα και γρήγορα με τις ....φτέρνες μπροστά!!
Μάκης
Κρέκελλο Ευρυτανίας
Καλημέρα αγαπητέ Ευρυτάνα!
Πεύκο ευλογημένο μεν, δυστυχώς εύκολο θύμα των εμπρηστών και των ανεύθυνων κάθε καλοκαίρι....
Συγνώμη φίλοι μου....Σαν τ άκουσε κι πέρδικα πολύ της κακοφανη.
Κυριακές με Ζαχαρία Παπαντωνίου...........και με ψηλά βουνά...........μπράβο ιχνηλάτη!!!!!!!!!!
Αγαπημένος Ζαχαρίας Παπαντωνίου. Λογοτεχνία της φύσης, ενός άλλου επιπέδου.
Την καλησπέρα μου σε όλους.
Με αφορμή την όμορφη ανάρτηση ας σκεφτούμε πόσες είναι οι πραγματικές Στιγμές Γαλήνης ,μέσα στα κατασκευασμένα άγχη,μιάς ανελέητης καθημερινότητας,ας προσπαθήσουμε λοιπόν να κάνουμε τις στιγμές ,κανονικότητες ,τη στιγμή καθημερινότητα ,παλεύοντας για όλα όσα μας αξίζουν και μας ανήκουν,γιατί μόνο τότε δεν θα μετράμε στιγμές αλλά ζωές ευτυχισμένες
Ευχαριστούμε πολύ για τις επισκέψεις και τα σχόλια.
Δημοσίευση σχολίου