Στη σιγαλιά του σούρουπου, την ώρα που ο ήλιος ρίχνει το στερνό του φως, τούτη η εικόνα φαντάζει ακόμη πιο μοναχική.
Έφυγαν οι άνθρωποι, μίσεψαν οι δουλευτάδες και μήτε οι σκιές δεν περπατάνε πια εδώ. Μονάχα το τραγούδι του νερού απ' το διπλανό ρυάκι και τ' αερικά του βουνού που μπαινοβγαίνουν απ' τα μισάνοιχτα παράθυρα, συντροφεύουν τη μοναξιά του.
Πέρασαν τα χρόνια και η ελπίδα της επιστροφής ξεθώριασε...
Σκόρπισαν κι οι μνήμες και τα σημεία αναφοράς πιότερο πονάνε παρά προσκαλούν...
Αντίο πέτρινε φίλε, ας είναι επιεικείς μαζί σου οι έσχατοι καιροί...
14 σχόλια:
Εχουν λαλια αυτα τα πετρινα χαλασματα..!!
Εξαιρετικό!!!
Δυστυχώς τα χωριουδάκια μας αργοσβήνουν......πέρα από τα φώτα της τουριστικής προβολής στο Καρπενήσι και τα πέριξ.....ο υπόλοιπος νομός υποφέρει!!!!!!!
Τόση ομορφιά μα και τόση εγκατάλειψη σε αυτό τον τόπο.....
ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΟ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΣΟΥ ΦΙΛΤΑΤΕ ΕΥΡΥΤΑΝΑ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.
Αυτοί που μ’ έχτισαν με κόπο
και με φροντίζαν σαν παιδί,
έχουνε φύγει απ’ το χρόνο,
με αγαπήσανε πολύ.
Κι αυτοί που παίξαν στην αυλή μου
στην ήρεμή τους ξεγνοιασιά,
μακριά από μένα τώρα ζούνε,
και μαντρωμένα τα παιδιά.
Υπέροχο Ευρυτάνα μου.
Σαν εικόνα, σαν βίωμα, σαν σκέψη και αφήγηση. Η Πένα σου γεμάτη ανθρωπιά.
Πραγματικά γεμάτο συγκίνηση.
Την καλησπέρα μου αγαπητέ.
Κι όμως, Ευρυτάνα. Το βλέπεις έτσι αγέρωχο και περήφανο κι από μόνη η όψη του σου δίνει το δικαίωμα να ελπίζεις πως δεν τελείωσε, πως "παίζει" ακόμα - ακόμα κι αν είμαστε στην παράταση..
ΟΣΟΙ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΙΚΡΥΖΟΥΜΕ ΣΥΧΝΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΝΤΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ....
ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
Τα λόγια σου και η φωτογραφία σου, σαν να το ανάστησαν ξανά!
Καλό μήνα!
Άφεια σπίτια ζητάνε ανθρώπους και άστεγοι άνθρωποι ζητάνε σπίτια.
Κι αντί να σμίξουν, ερημιά...
Ωραίο κείμενο!
καθετι πετρινο το αγαπω
καλη μερα φιλε μου
Σας ευχαριστούμε που τιμήσατε και αυτή την ανάρτησή μας με τα σχόλιά σας.
Αγέρωχο και περήφανο σου δίνει το δικαίωμα να ελπίζεις πως η ζωή δεν τέλειωσε
κι ας μένει μόνο...
Υιώτα, ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου