Ένα φθινοπωρινό απόγευμα!

Μια άποψη από το όμορφο Καλεσμένο της Ευρυτανίας

"Φθινόπωρο! Μια γλυκειά όλο θαλπωρή μέρα! Λίγα σύννεφα στις κυματόραχες γύρω! Είχε διαβή ο ήλιος και κατηφόριζε όλο νωχέλια, για το τέλος του σημερινού του ταξιδιού. Πράσινα όλα γύρω. Μια νέα απόχρωση του πράσινου, χωρίς μεγάλη ζωηρότητα. Απόβρεχο. Έτσι λίγες γρήγορες στάλες βροχής από κάποιο περαστικό σύννεφο. Μύριζε καψαλίλας.

Το νερό κατρακυλούσε στο στενό αυλάκι, όλο μουρμούρα και βιασύνη. Χωρίς χασομέρια έμπαινε στη δούλεψη. Έπαιζαν τα φύλλα πάνω στις κληματόβεργες. Άφηναν ακάλυπτα, τσιτσιδωτά τα μαύρα τσαμπιά των σταφυλιών.

Ένα σπίτι απέναντι πρόβαλε. Να έτσι υπερήφανο μέσα απ' τα δέντρα. Καινούργιο. Μαβί όλο πάστρα. Δίπλα του πεζούλια μεγάλα. Ξερολιθιές. Έκοβαν το σπάθισμα της πλαγιάς στον κατήφορο. Μικρά κηπάκια. Όλο πράσινο. Μπερδεμένα, χωμένα κάτω από θεόρατες καστανιές.

Μια ρεματιά γέρνει στον κατήφορο γεμάτη δένδρα. Όλα γύρω κλεισμένα μέσα σ' ένα κόσμο δένδρων και φυλλωσιάς. Θάπρεπε μεγάλες προσπάθειες να καταβάλης, για να δης σπίτι. Όλα σε καλούσαν.

Επανάσταση στην ψυχή και το νού. Τόσο μαζεμένο πράσινο! Απέναντι πλαγιές που δεν χωρούσαν άλλα έλατα. Καλοβαλμένα. Έτρεχαν στ' απότομα τσακίσματα των λόφων και γέμιζαν τα πάντα..." 

(Επιλογή από το προσωπικό μας αρχείο: ένα παλιό βιβλιαράκι, μισού και πλέον αιώνα, με συγγραφέα το δάσκαλο Παναγιώτη Γ. Παππά και τίτλο: "Το Καλεσμένο Ευρυτανίας. Η φύση - οι άνθρωποι - η προσπάθεια", χαρτοτυπογραφικαί βιβλιοδετικαί εργασίαι, Αγρίνιο 1965)

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"